Język sztuczny: Różnice pomiędzy wersjami

Synonim '''języki planowane''' odnosi się czasem do międzynarodowych [[Języki użytkowe|języków użytkowych]] lub innych języków przeznaczonych do użycia w komunikacji międzyludzkiej. Bardziej powszechnym terminem jest język sztuczny, lecz może on mieć pewne pejoratywne skojarzenia względem niektórych języków. Poza społeczeństwem esperanta termin „języki planowane” odnosi się także do [[preskryptywizm językowy|preskryptywnej]] miary względem języków naturalnych. Pod tym kątem nawet języki naturalne mogą być rozważane jako sztuczne. W przypadku [[Preskryptywizmgramatyka językowynormatywna|gramatyk preskryptywnych]], gdzie spotykamy się wyłącznie ze sztucznymi regułami, kwestia, by mówić o nich jako o językach planowanych, jest trudna do rozstrzygnięcia{{styl}}. Termin „glossopoeia” ukuty przez [[J.R.R. Tolkien]]a jest używany w odniesieniu do konstruowania [[Języki artystyczne|języków artystycznych]]<ref name="higley2007">Sarah L. Higley uses this term ''glossopoeia'' in her discussion of artistic constructed languages: ''Hildegard of Bingen’s Unknown Language''. Palgrave Macmillan, 2007.</ref>.

Języki sztuczne klasyfikuje się, ze względu na sposób powstania, na [[języki aprioryczne]] albo [[języki aposterioryczne]]. W językach apriorycznych [[gramatyka]] i [[słownictwo]] są tworzone od podstaw, jako efekt ludzkiej wyobraźni lub wyniki obliczeń.{{styl}}; Językijęzyki aposterioryczne natomiast posiadają gramatykę i słownictwo wywodzące się z języka naturalnego.

Język sztuczny może także być językiem[[język natywnymojczysty|mową ojczystą]], np. jeśli małe dzieci byłyby uczone tego języka od swych rodziców posługujących się nim płynnie. Według Ethnologue istnieje od 200 do 2000 osób, dla których esperanto był pierwszym nauczonym językiem (najbardziej znanym przykładem jest [[George Soros]]). Przedstawiciel Instytutu Języka Klingońskiego (Klingon Language Institute)<ref>Strona domowa Instytutu Języka Klingońskiego: http://www.kli.org/.</ref> [[d'Armond Speers]] próbował wychowywać swojego syna dwujęzycznie w [[język klingoński|języku klingońskim]] (jako natywnym) i angielskim. Eksperyment zakończył się porażką, gdyż zabrakło słów w języku klingońskim zapewniających swobodną komunikację (np. stół, pielucha)<ref>Magazyn [[Wired]] – „Babble On Revisited”, sierpień 1999, http://www.wired.com/wired/archive/7.08/mustread.html?pg=8.</ref>.