Edgar Frank Codd: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 27:
Kariera obliczeniowa Codda rozpoczęła się w 1949 roku, kiedy to dołączył do IBM w Nowym Jorku jako matematyk programistyczny, rozwijając programy do Elektronicznego Kalkulatora Selektywnej Sekwencji (pierwszy na świecie elektroniczny lub przynajmniej elektromechaniczny komputer firmy IBM, wielka i głośna maszyna do produkcji lamp próżniowych). Przez krótki czas mieszkał także w Waszyngtonie, gdzie pracował nad programem IBM Card Carded Electronic Calculator. We wczesnych latach pięćdziesiątych zaangażował się w projektowanie i rozwój komputera IBM 701. (701, pierwotnie znany jako Kalkulator Obrony, był pierwszym komercyjnie dostępnym komputerem IBM do przetwarzania naukowego, ogłoszono go w 1952 r. I oficjalnie odsłonięto w 1953 r.)
W 1953 roku Codd opuścił Stany Zjednoczone (i IBM) w proteście przeciwko polowaniu na czarownice senatora [[Joseph McCarthy|Josepha McCarthy'ego]] ([[Makkartyzm]]) i przeprowadził się do Ottawy w Kanadzie, gdzie prowadził dział przetwarzania danych dla Computing Devices of Canada Limited (który był zaangażowany w rozwój Kanadyjski program rakietowy). Powrócił do Ameryki 10 lat później. Przypadkowe spotkanie ze swoim starym menedżerem IBM doprowadziło do jego powrotu do USA w 1957 roku, kiedy dołączył do IBM. Pracował również w Poughkeepsie w Nowym Jorku nad projektem STRETCH (tj. IBM 7030, który następnie doprowadził do technologii mainframe IBM 7090); w szczególności kierował zespołem, który opracował pierwszy na świecie system multiprogramowania. W 1961 roku, na stypendium IBM, przeniósł się do Ann Arbor w stanie Michigan, gdzie uczęszczał na [[Uniwersytet Michigan|University of Michigan]]. Uzyskał tam tytuł magistra inżyniera i doktora w naukach komunikacyjnych. Jego praca – opublikowana przez Academic Press w roku 1968 nosiła nazwię automaty komórkowe. Stanowiła ona kontynuację i uproszczenie prac von Neumanna nad automatami samopowtarzalnymi; w tym Codd pokazał, że 29 stanów wymaganych przez program von Neumanna można zredukować do zaledwie ośmiu<ref>{{Cytuj |tytuł = Edgar F. Codd - A.M. Turing Award Laureate |data dostępu = 2019-02-04 |opublikowany = amturing.acm.org |url = https://amturing.acm.org/award_winners/codd_1000892.cfm}}</ref>.
W latach 60. i 70. pracował nad zagadnieniami porządkowania danych – w 1970 roku wydał fundamentalną pracę ''A Relational Model of Data for Large Shared Data Banks'', w której przedstawił relacyjny model zarządzania bazami danych. Ku jego rozczarowaniu IBM zwlekał z praktycznym zastosowaniem zaprezentowanych rozwiązań aż do chwili, gdy konkurencyjne firmy zaczęły implementować ten model – przykładem była baza danych Oracle, opracowana przez [[Larry Ellison|Larry’ego Ellisona]] na bazie idei Codda<ref>{{Cytuj |tytuł = Edgar F. Codd - A.M. Turing Award Laureate |data dostępu = 2019-02-04 |opublikowany = amturing.acm.org |url = https://amturing.acm.org/award_winners/codd_1000892.cfm}}</ref>.
Model relacyjny jest powszechnie uznawany za jedno z największych osiągnięć technicznych XX wieku. Zrewolucjonizował sposób postrzegania baz danych; w istocie przekształciło ono całe pole bazy danych – które wcześniej stanowiło niewiele więcej niż zbiór produktów, propozycji i technik ad hoc w szanowaną dyscyplinę naukową (i akademicką). Dokładniej mówiąc, dostarczyła ona teoretycznych ram, w których różne ważne problemy z bazami danych mogłyby zostać zaatakowane w sposób naukowy. W związku z tym nie jest przesadą stwierdzenie, że zasadniczo wszystkie bazy danych używane lub rozwijane obecnie są oparte na pomysłach Codda. Ilekroć ktoś korzysta z bankomatu, kupuje bilet lotniczy lub korzysta z karty kredytowej, faktycznie polega na inwencji Codd'a<ref>{{Cytuj |autor = E. F. Codd |tytuł = Relational Database: A Practical Foundation for
Productivity |data = }}</ref>.
Codd opisał dalej swój model i zbadał jego implikacje w serii prac badawczych, które opublikował w ciągu kilku następnych lat (patrz bibliografia z adnotacjami). Przez cały ten czas był pomocny i wspierał wszystkich, którzy się do niego zwracali – w tym autora tych notatek - z poważnym zainteresowaniem, aby dowiedzieć się więcej lub z myślą o pomocy w rozpowszechnianiu, a może i rozwijaniu swoich pomysłów. Jednocześnie był niezłomny i nieustępliwy w obronie tych samych idei przed negatywną krytyką. Nawiasem mówiąc, należy zauważyć, że model relacyjny był de facto pierwszym abstrakcyjnym modelem bazy danych, który należy zdefiniować. Dlatego Codd nie tylko wynalazł model relacyjny, ale tak naprawdę wymyślił koncepcję modelu danych w ogóle
for Productivity |data = E. F. Codd}}</ref>.
Na początku 1979 r. na konferencji Australian Computer Societyw miejscowości Hobert w Tasmanii Codd przedstawił pracę pod tytułem „Extending the relational database model to capture more meaning”. Praca ta została później opublikowana w czasopismie ACM Database Transactions<ref>{{cytuj |url = https://dl.acm.org/citation.cfm?id=320109 |tytuł = Extending the database relational model to capture more meaning |język = en |data dostępu = 2018-07-25 |wolumin = 4 |numer = 4 |data = 1979 |czasopismo = ACM Transactions on Database Systems (TODS) |issn = 0362-5915 |wydawca = ACM |miejsce = Nowy Jork}}</ref>. Rozszerzoną wersję relacyjnego modelu danych, którą sformułował w swojej pracy, Codd nazwał RM/T (T od Tasmania)<ref>{{Cytuj |autor = Paul Beynon-Davies |tytuł = Systemy baz danych |data = 1998, 2000}}</ref>.
| |||