Hieronim Florian Radziwiłł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
||
Linia 27:
== Życiorys ==
Syn [[Karol Stanisław Radziwiłł (kanclerz wielki litewski)|Karola Stanisława Radziwiłła]] i [[Anna Katarzyna Radziwiłłowa|Anny Katarzyny z Sanguszków Radziwiłłowej]], młodszy brat [[Ordynacja rodowa|ordynata]] na [[Ołyka|Ołyce]] i [[Nieśwież]]u, [[Michał Kazimierz Radziwiłł Rybeńko|Michała Kazimierza Radziwiłła Rybeńko]].
Był jednym z najbogatszych [[Magnateria polska|magnatów]] [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] [[XVIII wiek]]u. Dzięki zawartemu w [[1735]] porozumieniu z [[Palatynat|palatynem reńskim]] udało mu się odzyskać dla rodu [[Radziwiłłowie herbu Trąby|Radziwiłłów]] majątki [[Ludwika Karolina Radziwiłł|Ludwiki Karoliny Radziwiłłowej]] zwane ''dobrami neuburskimi'', które w [[XVII wiek]]u stanowiły o potędze [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława]] i [[Janusz Radziwiłł
Hieronim Florian Radziwiłł stronił od życia publicznego, które charakteryzowało jego przodków. Nie zabiegał o urzędy i godności, nie brał udziału w [[Sejm walny|Sejmach]]. Pomimo, że w [[1745]] [[Potoccy herbu Pilawa|Potoccy]] proponowali mu kandydowanie na króla polskiego nigdy o koronę się nie ubiegał, aczkolwiek planował przebudować zamek w Białej na wzór rezydencji królewskich.
Linia 35:
Był ekscentrykiem. Otaczał się cudzoziemcami, głównie Niemcami. Zafascynowany dyscypliną wojskową stworzył na własne potrzeby prywatną armię, w której służyło ok. 6 000 żołnierzy. Zorganizował ją na wzór pruski i wprowadził bezlitosne kary za wszelkie najdrobniejsze przewinienia. W Słucku ufundował szkołę [[kadet]]ów.
Uwielbiał polowania, gry oraz zabawy. Pod wpływem swoich zainteresowań napisał poradnik ''Rzeczy, którymi najgodniejszego mogę zabawić gościa''. Kochał [[teatr]] i [[balet]]. Otworzył słucką szkołę baletową i utrzymywał na swoich zamkach grupy teatralne, które wystawiały przedstawienia włoskie oraz niemieckie.
Założył w [[Słuck]]u manufakturę, która produkowała słynne w całej Rzeczypospolitej [[pas kontuszowy|pasy słuckie]].
Znany był ze srogości i okrucieństw, których dopuszczał się zarówno na [[chłopi|chłopach]], jak i na szlachcie. Na zamkach w Białej i Słucku zbudował więzienia, do których wtrącał każdego kto w jakiś sposób mu się sprzeciwił. [[Sadyzm]] był powodem jego dwóch rozwodów.
W [[1731]] odznaczony został [[Order Świętego Huberta|Orderem Świętego Huberta]]<ref>[[Stanisław Łoza]]: ''Order domowy rycerski p.w. świętego Huberta.'' w: ''Broń i Barwa''. 1935, II, nr 3, s. 62.</ref>. W 1748 roku pojmał w [[Czarnawczyce|Czarnawczycach]] chorego psychicznie kuzyna, ordynata [[kleck]]iego, księcia [[Marcin Mikołaj Radziwiłł|Marcina Mikołaja Radziwiłła]] i uwięził w Białej.
Pochowany został w jezuickim [[Kościół Bożego Ciała w Nieświeżu|kościele Bożego Ciała w Nieświeżu]]. Jego zabalsamowane serce złożone początkowo w kościele farnym w Słucku, w [[XIX wiek]]u zostało przeniesione do [[Kościół św. Antoniego w Słucku|kościoła pobernardyńskiego]] w Słucku.
== Ciekawostki ==
Linia 65:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Chorążowie wielcy litewscy]]
[[Kategoria:Członkowie dworu Augusta III Sasa]]
| |||