Borys Kowerda: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Brat ojca Borysa Kowerdy - Sofroniusz po przyjeździe do Polski był nauczyciele we wsi Makarki pow. siemiatycki, często odwiedzał swojego brata zamieszkującego w Kotłach. Robił to nocami ze względu na przeszłość syna obawy narażenia rodziny na represje. Sofroniusz zostal zamordowany przez Polskie Podziemie. Podaję za „Kotły na Gościńcu Litewskim” J.Minkiewicz, W.Kiryluk - strony 125-129
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Plik:Borys Kowerda - 1927.jpg|thumb| Borys Kowerda w 1927]]
'''Borys Kowerda''', [[język rosyjski|ros.]] ''Борис Софронович Коверда; Boris Sofronowicz Kowierda'', [[język białoruski|biał.]] ''Барыс Сафронавіч Каверда; Barys Safronawicz Kawierda'' (ur. [[21 sierpnia]] [[1907]] w [[Wilno|Wilnie]], zm. [[18 lutego]] [[1987]] w [[Waszyngton]]ie) – rosyjski działacz emigracyjny pochodzenia białoruskiego (rodzina pochodzi z Podlasia ze wsi Kotły pow. bielski<ref>{{Cytuj |autor = Jan Minkiewicz i Włodzimierz Kiryluk |tytuł = Kotły na Gościńcu Litewskim |data = 2019}}</ref>) [[II Rzeczpospolita|II RP]] i [[Stany Zjednoczone|USA]], zabójca [[Piotr Wojkow|posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa [ Pinkusa Wajnera vel Łazarza Pinkusa]]].
 
== Życiorys ==
Urodził się jako syn nauczyciela szkoły ludowej i sympatyka [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserów]]. Od 1915 do 1920 wraz z matką przebywał w bieżeństwie w [[Samara|Samarze]], gdzie osobiście doświadczył czerwonego terroru (m.in. śmierci kuzyna i rozstrzelania przyjaciela rodziny o. Lebiediewa). Po [[Traktat ryski (1921)|traktacie ryskim]] rodzina wróciła na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyznę]], gdzie Kowerda uczył się najpierw w gimnazjum białoruskim, a później rosyjskim w [[Wilno|Wilnie]]. Pracował też w redakcji pisma o orientacji antykomunistycznej „Biełaruskaje słova”.
 
Wraz z jej redaktorem Arsenijem Pawlukiewiczem i byłym białogwardzistą Michaiłem Jakowlewem przygotował w 1927 zamach na [[Piotr Wojkow|posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa]], do którego doszło 7 czerwca na Dworcu Głównym w Warszawie. Według relacji Borysa Kowerdy zastrzelenie Wojkowa było wykonaniem wyroku białych Rosjan za udział w zamordowaniu cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]] i jego 16-osobowej rodziny. Moskwa ogłosiła zabójstwo na dworcu warszawskim „aktem wojny” i postawiła w stan gotowości bojowej [[Armia Czerwona|Chłopsko-Robotniczą Armię Czerwoną]].