Nowa Szwecja: Różnice pomiędzy wersjami

Koloniści wylądowali w marcu 1638 na wybrzeżu amerykańskim u ujścia rzeki [[Delaware (rzeka)|Delaware]]. Zbudowali pierwszą osadę ''Fort Christina'' (dzisiejszy [[Wilmington (Delaware)|Wilmington]]), nazwany tak na cześć szwedzkiej królowej Krystyny. W ciągu kolejnych siedemnastu lat do brzegów Delaware w sumie przybyło jedenaście statków, przywożąc około 600 osiedleńców, głównie Szwedów i Finów. Kolonia rozłożyła się wzdłuż obu brzegów rzeki obejmując żyzne okolice jej szerokiej delty. Z czasem kolonia powiększyła się obejmując także tereny leżące dalej w górę biegu rzeki. Swoją największą świetność osiągnęła w latach 1643-1653, gdy jej gubernatorem był [[Johan Printz]]. Po jego odwołaniu gubernatorem został [[Johan Rising]].

 

 

Pomimo utraty kontroli nad Nową Szwecją, skandynawscy koloniści kontynuowali osiedlanie się w Delaware, także w okresie [[Brytyjska kolonizacja Ameryki Północnej|brytyjskiego panowania]], jak i po [[Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych|rewolucji amerykańskiej]]. Do czasów współczesnych teren ten jest największym skupiskiem Amerykanów skandynawskiego pochodzenia.