Leonard Zub-Zdanowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
terminu cichociemny nie oznacza się cudzysłowiem, "zgłosił się na ochotnika" to tautologia, masło maślane :( zaprzysiężony na rotę AK, a nie "jako żołnierz konspiracji", ekipy skoczków miały rzymskie numery, dodano linki.
poprawiono błędny odnośnik do biogramu cc Eckhardta
Linia 46:
 
== Przybycie do kraju jako cichociemny i działalność w AK ==
Zgłosił się do służby w Kraju. Przeszkolony ze specjalnością w dywersji, 7 kwietnia 1942 r. zaprzysiężony na rotę AK. W nocy z 1 na 2 września 1942 został zrzucony do okupowanego kraju z samolotu Halifax W-7773 „S” (138 Dywizjon RAF), w operacji lotniczej „Smallpox” na placówkę odbiorczą „Rogi”, położoną w okolicach [[Grójec|Grójca]]. Razem z nim w ekipie XI skoczyli cichociemni: por. [[Bolesław Kontrym]], por. [[Mieczysław Eckhardt|Mieczysław Hugo Eckhardt]], ppor. [[Hieronim Łagoda]], [[Michał Fijałka]] oraz [[Wacław Kopisto]].
 
Podczas lądowania rtm. L. Zub-Zdanowicz złamał nogę i przez 2 tygodnie ukrywał się w kryjówce w [[Zalesie Dolne|Zalesiu Dolnym]], znalezionej przez komendanta placówki AK w [[Prażmów (województwo mazowieckie)|Prażmowie]], a które należało do członków NSZ. 17 września 1942 został przewieziony potajemnie do [[Warszawa|Warszawy]], gdzie – po tygodniowym pobycie w szpitalu Ducha Świętego – został zaangażowany w październiku 1942 do biernej pracy konspiracyjnej w ramach III Odcinka ([[Polesie]]) organizacji dywersyjno-sabotażowej AK pod nazwą [[Wachlarz (organizacja zbrojna)|Wachlarz]]. Z powodu chorej nogi jego rola sprowadzała się tylko do użyczania swojej kryjówki na odprawy i jako skrzynki kontaktowej. Jego bezpośrednim przełożonym został kpt. [[Bolesław Kontrym]]. Po rozbiciu Wachlarza na początku 1943 przez [[Gestapo]] zdrowy już Zdanowicz złożył wniosek o przydział do oddziału leśnego, ale KG AK odmówiła. 26 lutego tego roku został on na papierze przekazany pod komendę szefa Okręgu [[Brześć]] AK ppłk. [[Stanisław Dobrski|Stanisława Dobrskiego]] ps. „Żuk”. Wciąż jednak pozostawał bez konkretnych zadań{{odn|M. J. Chodakiewicz: ''Narodowe Siły Zbrojne...'', s. 54-67}}.