'''Spółgłoska labiowelarna''' – w [[język polski|polskiej]] terminologii [[językoznawstwo|językoznawczej]] mianemtermin tymten określamyokreśla dwa rodzaje [[spółgłoska|spółgłosek]]:
* Spółgłoski wymawiane z zaokrągleniem i wysunięciem [[warga|warg]], przy jednoczesnym uniesieniu tylnej części języka do podniebienia miękkiego ([[język{{w angielskijęzyku|en|ang]]. ''labiovelar consonants''}}). Spółgłoski te występowały w [[język praindoeuropejski|języku praindoeuropejskim]] i [[łacina|łacińskim]], obecnie spotyka się je w [[języki irokeskie|językach irokeskich]] i [[języki salisz|salisz]]
* Spółgłoski zwarto-wybuchowe, w których dochodzi jednocześnie do zwarcia (i rozwarcia) wargowego i tylnojęzykowego (eng.{{w ''języku|en|labial-velar consonants''}}). Zapisywane zwykle jako '''kp''' i '''gb''', występują w wielu [[język (mowa)|językach]] środkowej i zachodniej [[Afryka|Afryki]], [[języki papuaskie|językach papuaskich]], [[języki austronezyjskie|językach austronezyjskich]] z [[Melanezja|Melanezji]], [[język wietnamski|języku wietnamskim]] i niektórych [[języki paleoamerykańskie|językach paleoamerykańskich]]. Spółgłoski te występują tylko w niektórych połączeniach (nie tworzą grup spółgłoskowych), tylko przed niektórymi [[samogłoski|samogłoskami]] i nigdy w wygłosie. Mogą być [[spółgłoska glottalizowana|glottalizowane]] i ulegać [[prenasalizacja|prenasalizacji]]. Niekiedy, na przykład w afrykanskim [[język Eggon|języku Eggon]], zależnie od dystrybucji siły elementu wargowego i tylnojęzykowego, odróżnia się, jako odrębne spółgłoski '''kp''' ('''gb''') i '''pk''' ('''bg''').
