Uzus językowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Uzus językowy''' (od {{w języku|la|usus}} – zwyczaj, praktyka{{r|Kopaliński}}{{odn|Olinkiewicz|Radzymińska|Styś|1999}}), '''zwyczaj językowy''' – rzeczywisty konwenans w posługiwaniu się [[system językowy|systemem językowym]], pewna forma jego realizacji lub pewien [[styl (językoznawstwo)|styl]] utarty w określonej [[społeczność językowa|wspólnocie komunikacyjnej]] (rodzina, zespół pracowniczy, wydawnictwo itp.), według niektórych ujęć również praktyka językowa pojedynczej osoby ([[idiolekt]]){{odn|Mistrík|1993|s=468}}. Szczegóły definicji różnią się w zależności od autora: w szerszym rozumieniu uzus można utożsamiać z pojęciem praktyki językowej{{odn|Pravdová|Svobodová|2014}}, tj. rzeczywistą realizacją języka, obejmującą wszystkie (doraźne, nieregularne itp.) odchylenia i omyłki; natomiast w węższym znaczeniu jako uzus rozumie się wyłącznie środki mowne funkcjonujące w sposób regularny i stały, według niektórych autorów: cieszące się szeroką lub zauważalną akceptacją wśród użytkowników języka{{odn|Mistrík|1993|s=468}}{{odn|Paulička|2002|s=711}}{{odn|Kożyna|2003}}{{odn|Kvasil|1984}}{{odn|Nebeská|2017}}{{odn|Markowski|2005|s=21}}. Uzus obejmuje obejmuje zatem różnorakie elementy językowe, bez względu na ich zgodność ze [[kodyfikacja (językoznawstwo)|skodyfikowanymi]] wzorcami [[język standardowy|języka standardowego]]{{odn|Markowski|2005|s=21}}.