Spycimir Leliwita: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Pochodzenie nadreńskie jest mało prawdopodobne. Koncepcja Długosza jest wewnętrznie sprzeczna. Ks Popłatek który powiązał ród Bobolów z rodem Tarnowskich udowadnia że Leliwici w tym Spytko byli lokalnym rodem ze Śląska i Małopolski notowanym co najmniej od XIII wieku. |
||
Linia 31:
|wikicytaty = Spycimir Leliwita
}}
'''Spycimir Leliwita<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Kiryk |imię=Feliks |autor link=Feliks Kiryk |tytuł=Wielki król i jego następca |wydawca=Krajowa Agencja Wydawnicza |miejsce=Kraków |rok=1992 |strony=7 |seria=Dzieje narodu i państwa polskiego |isbn=83-03-03266-6}}</ref>, Spycimir z Melsztyna, Spicymir z Tarnowa<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Szczur |imię=Stanisław |autor link=Stanisław Szczur |tytuł=Historia Polski średniowiecze |wydawca=Wydawnictwo Literackie |miejsce=Kraków |rok=2002 |strony=368 |isbn=83-08-03272-9}}</ref>, Spytko z Melsztyna<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Jasienica |imię=Paweł |autor link=Paweł Jasienica |tytuł=Polska Piastów |wydawca=Prószyński i S-ka |rok=2007 |strony=293 |isbn=978-83-7469-479-7}}</ref>''' herbu ''[[Leliwa (herb szlachecki)|Leliwa]]'' zwany też '''Spicimir na Melsztynie de Lelewel et Fridemund''' – szlachcic polski, dyplomata, [[1339]] kasztelan krakowski.
▲'''Spycimir Leliwita<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Kiryk |imię=Feliks |autor link=Feliks Kiryk |tytuł=Wielki król i jego następca |wydawca=Krajowa Agencja Wydawnicza |miejsce=Kraków |rok=1992 |strony=7 |seria=Dzieje narodu i państwa polskiego |isbn=83-03-03266-6}}</ref>, Spycimir z Melsztyna, Spicymir z Tarnowa<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Szczur |imię=Stanisław |autor link=Stanisław Szczur |tytuł=Historia Polski średniowiecze |wydawca=Wydawnictwo Literackie |miejsce=Kraków |rok=2002 |strony=368 |isbn=83-08-03272-9}}</ref>, Spytko z Melsztyna<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Jasienica |imię=Paweł |autor link=Paweł Jasienica |tytuł=Polska Piastów |wydawca=Prószyński i S-ka |rok=2007 |strony=293 |isbn=978-83-7469-479-7}}</ref>''' herbu ''[[Leliwa (herb szlachecki)|Leliwa]]'' zwany też '''Spicimir na Melsztynie de Lelewel et Fridemund''' – szlachcic polski, dyplomata, [[1339]] kasztelan krakowski. Według Jana Długosza pochodził z [[Nadrenia|Nadrenii]].
== Życiorys ==
=== Pochodzenie ===
Według Jana Długosza pochodził z [[Nadrenia|Nadrenii]]. Gdy przybył do Polski przyjął za swój herb miejscową Leliwę. Hipoteza Długosza jest jednak wewnętrznie sprzeczna, gdyż jednocześnie Długosz twierdzi że jest on przodkiem wszystkich Leliwitów. Według Ks. Popłatka pochodzi on z miejscowego rodu z rejonu Śląska i Małopolski, a awans Spycimira wiąże się z pojawieniem się na arenie politycznej szeregu nowych rodów podczas panowania [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]] i [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]<ref>{{Cytuj |autor = Ks. Jan Popłatek T. J |tytuł = Błogosławiony Andrzej Bobola Towarzystwa Jezusowego, życie – męczeństwo – kult |data = Kraków 1936}}</ref>
=== Działalność ===
W 1312 r. był łowczym krakowskim, od 1317 – kasztelanem sądeckim, od 1319 – wiślickim, a w końcu krakowskim. Prawdopodobnie już w czasach króla [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]] był jego zaufanym dyplomatą, od 1320 wiele dokumentów królewskich nosi podpis Spycimira<ref name="Kusiak">{{cytuj książkę | imię = Franciszek | nazwisko = Kusiak | tytuł = Rycerze średniowiecznej Europy łacińskiej | wydawca = PIW | miejsce = Warszawa | rok = 2002 | isbn= 83-06-02890-2 |strony = 239}}</ref>. Później został jednym z wychowawców królewicza i późniejszego króla [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Jako jego poseł reprezentował Królestwo Polskie w sprawach najwyższej wagi państwowej. Jego osoba jest symbolem polskiej dumy, poczucia wartości i braku kompleksów niższości ówczesnego społeczeństwa polskiego. To on miał na dworze króla czeskiego [[Karol IV Luksemburski|Karola IV Luksemburskiego]] w Pradze wygłosić legendarną mowę polityczną. Przechowała się ona w relacji kanclerza cesarskiego do wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego z 1357<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Czacki | imię = Tadeusz | tytuł = Dzieła | tom = III | strony = 112}}, cyt. za: {{Cytuj książkę | nazwisko = Gloger | imię = Zygmunt | tytuł = [[s:Encyklopedia staropolska/Złota wolność|Encyklopedia staropolska]] | tom = IV}}</ref>:
| |||