Stefan Korboński: Różnice pomiędzy wersjami

Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] służył w [[57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|57 pułku piechoty]] w stopniu [[porucznik]]a. Jego oddział znalazł się na tej części terytorium Rzeczypospolitej, która po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939]] była okupowana przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. Korboński dostał się do niewoli sowieckiejradzieckiej, jednak udało mu się uciec i wkrótce powrócił do okupowanej przez [[Niemcy|Niemców]] [[Warszawa|Warszawy]], gdzie podjął działalność konspiracyjną w ramach [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]]Związku iWalki [[Armia Krajowa|AKZbrojnej]]. Jednocześnie działał w podziemnym [[Stronnictwo Ludowe „Roch”|Stronnictwie Ludowym „Roch”]]. Stefan Korboński wraz z żoną [[Zofia Korbońska|Zofią]] kierował radiostacją, która z terenu okupowanego kraju codziennie przekazywała do Londynu bieżące informacje, retransmitowane następnie do Polski przez rozgłośnię „[[Świt (radiostacja)|Świt]]”. Do 1944 rozgłośnia ta, umiejscowiona w Anglii, skutecznie sprawiała wrażenie rozgłośni fonicznej, nadającej z terenu kraju (dzięki szybkiemu serwisowi Korbońskich)<ref>[[Jan Nowak-Jeziorański]], „Kurier z Warszawy”, Warszawa 1989, Stefan Korboński: ''W imieniu Rzeczypospolitej'', Warszawa 1990.</ref>. Był Członkiem [[Główna Rada Polityczna|Głównej Rady Politycznej]]<ref>Stanisław Dzięciołowski, ''Parlament Polski Podziemnej 1939–1945'', Warszawa 2004, s. 12.</ref>. Od 1940 był członkiem [[Polityczny Komitet Porozumiewawczy|Politycznego Komitetu Porozumiewawczego]], a w kwietniu 1941 objął funkcję szefa [[Kierownictwo Walki Cywilnej|Kierownictwa Walki Cywilnej]]. Na tym stanowisku zajmował się organizowaniem cywilnego ruchu oporu, a także kierował działalnością sądów podziemnych. Od lipca 1943 był szefem Oporu Społecznego w [[Kierownictwo Walki Podziemnej|Kierownictwie Walki Podziemnej]].

* [[Order Orła Białego]] – pośmiertnie (29 listopada 1995, ''w uznaniu wielkich historycznych zasług dla niepodległości i chwały Rzeczypospolitej Polskiej'')<ref>Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 listopada 1995 r. o nadaniu orderów ({{Monitor Polski|1996|12|139}})</ref>

* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari]]{{r|mp2009}} (2 października 1944, ''za mężną postawę wobec wroga i nieustraszone kierowanie Walką Cywilną''){{r|ipn}}

* [[Krzyż Zasługi z Mieczami|Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami]] (3 października 1944, ''za postawę wobec wroga i wyróżniające się zasługi organizacyjne w okresie konspiracji i Powstania Warszawskiego''){{r|mp2009|ipn}}

* [[1939–1945 Star|Gwiazda za Wojnę 1939–1945]] (bryt.[[Wielka Brytania]])

* Medal of Valor (Medal Zasługi Legionów Amerykańskich){{r|ipn}} ([[Stany Zjednoczone]], 14 lipca 1979)

* [[Sprawiedliwy wśród Narodów Świata]] (12 marca 1981, – izr.[[Izrael]])<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.korbonski.ipn.gov.pl/portal/kor/1102/8533/?poz=5&update=1|tytuł=Nota biograficzna na stronie IPN|data dostępu=9 kwietnia 2015}}</ref>