Andriej Własow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Bjarniii (dyskusja | edycje)
Źródła podają powieszenie jako przyczynę śmierci Własowa - tak samo jak Wikipedia w innych językach.
Linia 29:
Urodził się w wielodzietnej rodzinie [[Chłopi|chłopskiej]]{{odn|Słownik historii XX wieku|1993|s=428}}. W 1915 ukończył szkołę kościelną, zaś w 1917 – 2 lata seminarium duchownego w [[Niżny Nowogród|Niżnym Nowogrodzie]]. W 1919 r. zakończył naukę w XI niżnonowogrodzkiej szkole robotniczej 2-giej klasy, po czym rozpoczął studia na wydziale rolniczym uniwersytetu państwowego w Niżnym Nowogrodzie. Na początku maja 1920 roku został zmobilizowany do [[Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. W październiku tego roku zakończył kurs piechoty dla kadry dowódczej, po czym został skierowany na front. Uczestniczył w walkach z wojskami gen. [[Piotr Wrangel|Piotra N. Wrangla]]. Następnie tłumił bunty chłopskie. Udział w wojnie domowej zakończył w lipcu 1922 jako dowódca kompanii.
 
W 1930 wstąpił do [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Radzieckiej (bolszewików)]]. Od lutego 1933 służył w sztabie [[Leningradzki Okręg Wojskowy (ZSRR)|Leningradzkiego Okręgu Wojskowego]] jako zastępca szefa 1 sektora 2 oddziału. W 1935 objął funkcję zastępcy naczelnika oddziału przygotowania wojskowego, zaś w 1936 – naczelnika szkoleniowego oddziału kursów tłumaczy wojskowych. Od lipca 1937 dowodził [[215 Pułk śtrzelecki|215 Pułkiem Strzeleckim]], zaś od listopada tego roku – [[133 Pułk Strzelecki|133 Pułkiem Strzeleckim]]. W maju 1938 został odkomenderowany do sztabu Kijowskiego Samodzielnego Okręgu Wojskowego, w którym objął funkcję naczelnika 2-go oddziału. We wrześniu tego roku został dowódcą [[72 Dywizja Strzelecka|72 Dywizji Strzeleckiej]]. Jednocześnie w latach 1937-1938 jako członek trybunału wojskowego najpierw Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, a potem Kijowskiego Samodzielnego Okręgu Wojskowego wydał kilkaset wyroków śmierci w sfabrykowanych procesach stalinowskich kadry oficerskiej Armii Czerwonej.
 
Pod koniec 1938 został wysłany wraz z kilkoma innymi oficerami do [[Chiny|Chin]] jako doradca wojskowy. W grudniu 1939 powrócił do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]]. W styczniu 1940 objął dowództwo [[99 Dywizja Strzelecka|99 Dywizji Strzeleckiej]] stacjonującej w [[Przemyśl]]u. 4 czerwca tegoż roku awansował do stopnia generała-majora. Pod koniec września dywizja była inspekcjonowana przez ludowego komisarza obrony marszałka [[Siemion Timoszenko|Siemiona K. Timoszenkę]] i uzyskała dobre oceny. 3 października w gazecie „Krasnoje znamia” został opublikowany artykuł gen. A. A. Własowa pt. „Nowyje mietody uczeby”. Od 17 stycznia 1941 dowodził [[4 Korpus Zmechanizowany|4 Korpusem Zmechanizowanym]]. 6 lutego tego roku odznaczono go Orderem Lenina.