| wymagane umiejętności = myślenie strategiczne i taktyczne
}}
'''Czaturanga''' – dawna perskahinduska odmiana [[Szachy|szachów]], powszechnie uznawana za wspólnego przodka m.in. [[xiangqi]] (szachów [[Chińska Republika Ludowa|chińskich]]), [[shōgi]] (szachów [[Japonia|japońskich]]), [[janggi]] i [[makruk]]a. Najwcześniejsze wzmianki o tej grze znajdują się w [[Mahabharata|Mahabharacie]], napisanej około [[500 p.n.e.]] Natomiast w znaną wersję czaturangi prawdopodobnie grano już w [[VI wiek]]u, świadectwa dokumentalne istnieją od 620 r. n.e. Bezpośrednio z czaturangi wywodzi się perski[[czatrang]],który z kolei wyewoluował w arabski [[szatrandż]], który w [[średniowiecze|średniowieczu]] zawędrował do [[Europa|Europy]], stając się pierwowzorem [[Szachy|współczesnych szachów]]. Sanskrycki termin ''Czaturanga'' znaczy 'czterostronny' (podzielony na cztery części) i był także używany do opisu indyjskiej armii w czasach wedyjskich w której pluton żołnierzy miał cztery części: jeden słoń, jeden rydwan, trzech żołnierzy na koniach, i pięciu żołnierzy piechoty.
Plansza do gry była znana jako asztapada (deska osiem na osiem pól). Figury Czaturangi to: radża (król), mantri (doradca), gaja (słoń), asva (koń), ratha (rydwan, później nazywany wieżą), i pedati (piechota lub pionki).
