Egzegeza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam szablon cytowania
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne i wykonuje inne drobne zmiany.
Linia 1:
{{Inne znaczenia|egzegezy tekstów, zwłaszcza religijnych|[[Hermeneutyka biblijna]] w judaizmie i chrześcijaństwie}}
{{Inne znaczenia|teologii|[[Egzegeza (zespół muzyczny)]]}}
'''Egzegeza''' ({{greka|ἐξήγησις}} ''exḗgēsis'' – "wyjaśnienie„wyjaśnienie, wyprowadzenie"wyprowadzenie”)<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.slownik-online.pl/kopalinski/6502181F08A2734E412565BD002FF38A.php| tytuł = egzegeza; egzegeta| data dostępu = 2018-07-15| autor = [[Władysław Kopaliński]]|praca=Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url = http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3De)ch%2Fghsis| tytuł = ἐξήγησις| data dostępu = 2018-07-15| autor = Henry George Liddell| autor2 = Robert Scott| praca = A Greek-English Lexicon| język = en}}</ref> – badanie i krytyczna interpretacja tekstów, zwłaszcza świętych i utworów [[hagiografia|hagiograficznych]] (opowiadających o żywotach świętych). Egzegeza jest sztuką rozumienia i wykładni ukrytych w utworach prawd, [[Alegoria|alegorii]], [[symbol]]icznych kodów sensów [[teologia|teologicznych]]; poznawania warstwy [[metafora|metaforycznej]].
 
Termin ''egzegeza'' używany jest często w sensie węższym w odniesieniu do ''egzegezy'' [[Biblia|biblijnej]], jest ważną częścią zarówno [[Judaizm|judaistycznych]], np. egzegeza [[rabin]]istyczna ([[Midrasz]], [[Kabała]], [[Talmud]]), jak i [[Chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] studiów [[Teologia|teologicznych]], np. [[krytyka biblijna]], [[Metoda historii form|historia form]] etc.
Linia 17:
{{Osobny artykuł|Szkoła aleksandryjska (teologia)}}
 
W III w. [[Antiochia (Turcja)|Antiochia syryjska]] ofiarowała rozwijającej się teologii chrześcijańskiej zaplecze intelektualne i kulturowe porównywalne do tego, jakim była stolica [[Egipt]]u [[Aleksandria]]. Antiochia kultywowała bardziej tradycję filozoficzną [[Arystoteles]]a, dominujący wpływ miał również [[judaizm]] [[Rabin#Z dziejów rabinizmu|rabiniczny]]. Aleksandria zaś była bardziej zwrócona ku [[platonizm]]owi oraz judaizmowi [[Hellenizm (religioznawstworeligia)|hellenistycznemu]]. Ta różnica mocno zaznaczyła się w sposobie uprawiania teologii w obydwu ośrodkach – w interpretacji [[Biblia|Biblii]] przedstawiciele szkoły antiocheńskiej odróżniali się od [[Szkoła aleksandryjska (teologia)|szkoły aleksandryjskiej]] tym, że bardziej poszukiwali sensu wyrazowego i historycznego. W IV w. wiodącą postacią w Aleksandrii był [[Dydym Aleksandryjski|Didym Ślepiec]]<ref>Por. {{Cytuj książkę | tytuł = Historia Teologii | rozdział = Szkoła Aleksandryjska i jej losy | autor r = H. Crouzel | strony = 197}}</ref>. W V wieku – [[Cyryl z Aleksandrii]], jeden z głównych teologów [[Sobór efeski|soboru efeskiego]] (431 r.), zmagającego się z [[nestorianizm]]em. Pod wpływem tej szkoły tworzył swoje komentarze biblijne [[Ambroży z Mediolanu]], mistrz [[Augustyn z Hippony|Augustyna z Hippony]].
 
Egzegeci z Aleksandrii cechowali się głęboko duchowym podejściem do interpretacji [[Biblia|Pisma Świętego]], które w wielu wydarzeniach opisanych w Biblii widziało alegorię, czyli odniesienie do rzeczywistości niewidzialnej, ale realnej. Był to tzw. sens głębszy, [[prorok|prorocki]], który czasem odczytywany był z pominięciem sensu literalnego, historycznego. Ten ostatni był szczególnie uważnie interpretowany przez [[Szkoła antiocheńska|szkołę antiocheńską]].
Linia 35:
 
=== Egzegeza nowożytna ===
Narodziny nowożytnej egzegezy biblijnej związane są z XIX w. postępem w dziedzinie badań historycznych nad Starożytnym Wschodem. Stanowił on bowiem bezpośredni kontekst dziejów i myśli Izraela. Jeszcze na początku XIX w. nie były właściwie znane starożytne języki i kultury tamtego regionu: egipska, akadyjska, sumeryjska, asyryjska i babilońska, hetycka, kultur fenicka. Archelogia Wschodu i Palestyny dopiero się wtedy zaczynała{{Odn|Levie|1972|s=18}}.
 
== Zobacz też ==
Linia 46:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj pismo |nazwisko = Bardski |imię = Krzysztof |tytuł = Patrystyczna egzegeza alegoryczna – użycie czy nadużycie tekstu biblijnego? |czasopismo = Vox Patrum |wolumin = 23 |wydanie = 2003 |strony =49–64 |odn = {{odn/id|Bardski|2003}}}}
* {{Cytuj książkę |inni = A. Di Berardino, B. Studer (Instytut Patrystyczny Augustinianum, redaktorzy) | tytuł = Historia Teologii | tom = 1 | tytuł tomu = Epoka patrystyczna | rozdział = Szkoła Aleksandryjska i jej losy | autor r = Henri Crouzel | wydawca = Wydawnictwo "M"„M” | miejsce = Kraków | rok = 2003 | strony = 197-242 | isbn = 83-7221-546-4}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Exégèse médiévale, les quatre sens de l'Ecriture| nazwisko = De Lubac | imię = Henri| autor link = Henri de Lubac| rok = 1959 |tom = 1 |odn = tak}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Ludzkie dzieje Słowa Bożego| imię = Jean | nazwisko = Levie| miejsce = Warszawa | wydawca = IW „PAX” |rok = 1972 |strony = 435| odn = tak}}
* {{Cytuj książkę | imię = Manlio | nazwisko = Simonetti | tytuł = Między dosłownością a alegorią. Przyczynek do historii egzegezy patrystycznej | inni= T. Skibiński (przekład) | miejsce = Kraków | rok =2000 | strony= }}
* {{Cytuj pismo | tytuł = Koncepcje komentarza biblijnego w epoce patrystycznej| imię = Mariusz| nazwisko = Szram | czasopismo = Vox Patrum | oznaczenie = 44-45 | wolumin = 23| wydanie = 2003 | strony = 35-48 | odn ={{odn/id|Szram|2003}}}}
* [[Stanisław Wielgus (duchowny)|Wielgus S. ks.]], ''Badania nad Biblią w starożytności i w średniowieczu'', Lublin 1990, «Rozprawy Wydziału Filozoficznego TN KUL», 49.