Wiktor Emanuel II: Różnice pomiędzy wersjami

Wyprawa tysiąca zakończyła się sukcesem. Garibaldi opanował Sycylię i ogłosił jej przyłączenie do królestwa Wiktora Emanuela II<ref>Tomasz Wituch, op. cit., s. 223</ref>. 27 lipca Garibaldi zajął [[Mesyna|Mesynę]] a 19 sierpnia wylądował w [[Kalabria|Kalabrii]]. Wiktor Emanuel II w oficjalnym liście zakazywał Garibaldiemu inwazji na kontynencie, a w prywatnym liście wręcz do niej zachęcał. Prowadził potrójną grę wobec Garibaldiego, Cavoura i Napoleona III. Garibaldi rozpoczął inwazję na [[Neapol]], który ostatecznie zajął bez walki i większego oporu 7 września 1860 roku. Na zajętych terenach jak poprzednio przeprowadzono plebiscyt i jak poprzednio większość opowiedziała się za natychmiastową inkorporacją południowych prowincji do królestwa Wiktora Emanuela II<ref>Tomasz Wituch, op. cit., s. 237</ref>. Resztę wojsk Franciszka II rozbito na przełomie 1860 i 1861 roku. W październiku Garibaldi spotkał się z królem Wiktorem Emanuelem, pozdrawiając go tytułem ''króla Włoch''. W marcu [[1861]] roku Senat i Izba Deputowanych ogłosiły powstanie [[Królestwo Włoch (1861–1946)|Królestwa Włoch]] i koronowano Wiktora Emanuela II na [[królowie Włoch|króla tego państwa]]<ref>Józef Andrzej Gierowski, ''Historia Włoch'', Wrocław 2003, s. 412</ref>.

 

 

Zmarł 9 stycznia 1878 w [[Rzym]]ie. Jego ciało spoczywa w rzymskim [[Panteon w Rzymie|Panteonie]].