Dekrety Beneša: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Dekrety Beneša''', '''dekrety Benesza''' – seria aktów prawnych wydanych przez [[Czechosłowacki rząd emigracyjny|rząd Republiki Czechosłowackiej na uchodźstwie]] w latach 1940–1945, w okresie nieistnienia parlamentu podczas okupacji niemieckiej w okresie II wojny światowej. Wszystkie dekrety otrzymywały kontrasygnatę prezydenta republiki, [[Edvard Beneš|Edvarda Beneša]], i stąd też powszechnie nazywane są dekretami Beneša.
 
Najbardziej znane z nich zostały wydane w 1945 i dotyczyły całkowitej konfiskaty mienia [[Niemcy sudeccy|Niemców sudeckich]]<ref>{{Cytuj |autor = Piotr Sobański |tytuł = Roszczenia Polski wobec RFN w świetle doktryny niemieckiej |data = 2019 |isbn = 9788360038703 |miejsce = Poznań |wydawca = Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu |s = 256-257}}</ref> oraz części Węgrów, pozbawienia ich obywatelstwa czechosłowackiego oraz przymusowego wysiedlenia ponad 3 milionów Niemców do [[okupacja aliancka Niemiec|amerykańskiej strefy okupacyjnej]] i Austrii oraz przeszło 100 tysięcy Węgrów na Węgry.
 
Znaczenie dekretów jest przedmiotem ożywionej debaty historyków oraz znawców prawa międzynarodowego. Powraca także w debacie politycznej, szczególnie w [[Bawaria|Bawarii]] (wśród środowisk [[Wypędzony (prawo niemieckie)|wypędzonych]]) oraz na Węgrzech. Przez wiele lat dekrety Benesza – zwłaszcza ich część określająca nowy status prawny zdecydowanej większości niemieckich i części węgierskich obywateli Czechosłowacji – stanowiły główną przeszkodę w normalizacji stosunków między [[Czechosłowacka Republika Socjalistyczna|Czechosłowacją]] (potem Czechami i Słowacją) z jednej strony, a Niemcami i Węgrami z drugiej. Dekrety stanowiły podwaliny prawne pod przymusowe wysiedlenie Niemców sudeckich oraz Węgrów z ziem, na których mieszkali od wieków, na zasadzie odpowiedzialności zbiorowej.