Beniamin (Kazanski): Różnice pomiędzy wersjami

{{Cytat|Wiara prawosławna jest podstawą i fundamentem Rosji. Trzeba wszelkimi siłami bronić i strzec duszy narodu rosyjskiego, inaczej naród ten zginie{{r|terl129}}.}}

 

 

Już w styczniu 1918 doszło do pierwszych zadrażnień między prawosławnymi mieszkańcami Piotrogrodu a działalnością czerwonej gwardii{{r|sedmitza}}. W połowie miesiąca władze radzieckie przystąpiły do zamykania w mieście cerkwi prywatnych i pałacowych, zaś 3 stycznia zamknęły drukarnię synodalną. 11 stycznia zgromadzenie duchowieństwa piotrogrodzkiego pod przewodnictwem Beniamina wystosowało w tej sprawie protest, jednak co nie przyniosło żadnego efektu. Dwa dni później władze ogłosiły zamiar rekwizycji budynków mieszkalnych Ławry św. Aleksandra Newskiego, przeciwko czemu Beniamin i inni duchowni stanowczo zaprotestowali{{r|pravenc}}. Metropolita, który w tym samym miesiącu został honorowym przełożonym ławry{{r|sedmitza}}, zaapelował do prawosławnych, by bronili własności cerkiewnej przed profanacją i zniszczeniem{{r|tt}}. 19 stycznia w ławrze doszło do starcia między czerwonoarmistami a zgromadzonymi wiernymi, w czasie którego śmiertelnie ranny został ks. [[Piotr Skipietrow]]{{r|pravenc}}. 20 stycznia część robotników zaproponowała mu zorganizowanie ochotniczej straży w Ławrze, na co przystał{{r|tt}}. Tego samego dnia Beniamin poprowadził procesję, w czasie której dwukrotnie wygłaszał do zgromadzonych kazanie odnoszące się do prowadzonych prześladowań Cerkwi{{r|pravenc}}. W końcu maja metropolita podejmował w Piotrogrodzie patriarchę Tichona{{r|pravenc}}. W tym samym miesiącu, podczas świąt [[Wielkanoc|Zmartwychwstania Pańskiego]], nakazał odprawienie nocnych nabożeństw świątecznych nie tylko w świątynia, ale i na placach przed nimi (tam, gdzie było to możliwe){{r|pravenc}}.