Gramatyka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 1:
__NOTOC__
{{Lingwistyka}}
'''Gramatyka''' ({{greka|γραμματική τέχνη}}, {{łac.|grammatica}}) – uporządkowany zbiór [[zasada językowa|reguł językowych]] rządzących organizacją [[zdanie|zdań]], [[dyskurs]]ów, [[tekst (semiotyka)|tekstów]]; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych [[jednostki językowe|jednostek językowych]], ich składanie z jednostek elementarnych{{odn|Čermák|2011|s=130}}. Gramatyka to także dział językoznawstwa zajmujący się badaniem tych wzorców{{odn|Polański|1999|s=208}}. Struktura gramatyczna stanowi element właściwy dla wszystkich [[język (mowa)|języków]] i [[dialekt]]ów{{odn|O’Grady|Dobrovolsky|Katamba|1996|s=5}}, tworzący podstawę ich funkcjonowania; system ten znany jest wszystkim użytkownikom i przyswajany bez potrzeby formalnego nauczania{{odn|O’Grady|Dobrovolsky|Katamba|1996|s=9-11}}.
Linia 4 ⟶ 5:
Gramatyka to część języka najbardziej trwała i odporna na wpływy zewnętrzne{{odn|Lachur|2004|s=101}}, choć również podlegająca [[zmiana językowa|zmianom]]{{odn|O’Grady|Dobrovolsky|Katamba|1996|s=8}}. Jest najwyraźniej ujawniającym się elementem organizacji tekstu, choć nie stanowi głównego ani jedynego obrazu [[system językowy|systemu językowego]]. Charakter gramatyki jest uzależniony od [[typologia języków|typologii]] danego języka, a na faktyczny sposób wypowiedzi wpływają też aspekty [[styl (językoznawstwo)|stylistyczne]] i [[semantyka (językoznawstwo)|semantyczne]]. Faktyczna [[łączliwość]] wyrazów może być zatem bardziej restrykcyjna od samych prawideł gramatycznych{{odn|Čermák|2011|s=130}}.
 
W zakres gramatyki wchodzą: [[fonetyka]], [[fonologia]], [[morfologia (językoznawstwo)|morfologia]] oraz [[syntaktyka (językoznawstwo)|składnia]], przy czym w ujęciu tradycyjnym nie uwzględnia się [[fonetyka|fonetyki]] i [[fonologia|fonologii]]{{odn|Polański|1999|s=208}}. Za część gramatyki bywa uznawana także [[semantyka (językoznawstwo)|semantyka]]{{odn|O’Grady|Dobrovolsky|Katamba|1996|s=10}}. Pojęcie gramatyki ma zatem charakter bardzo zmienny, często również pod względem rozciągłości jej przedmiotu{{odn|Mistrík|1993|s=163}}; np.ponadto [[gramatyka uniwersalna]] nie stanowi gramatyki w żadnym z powszechnych ujęć, lecz raczej koncepcję uniwersalnych właściwości językowych{{odn|Čermák|2011|s=131}}. W ścisłym rozumieniu lingwistycznym gramatyka nie obejmuje [[ortografia|norm ortograficznych]], niebędących częścią [[system językowy|systemu językowego]], lecz odgórnie narzuconąnarzuconymi przepisami, rządzącymi zewnętrzną konwencjąszatą pisowniowąjęzyka<ref>{{Cytuj|url=https://karelsykora.blog.idnes.cz/blog.aspx?c=492777|autor=Karel Sýkora|data=2016-01-26|język=cs|data dostępu=2019-06-03|tytuł=Jaký je vlastně rozdíl mezi gramatikou a pravopisem?|opublikowany=Blog iDNES.cz}}</ref>.
 
W postaci stosowanej gramatykę rozumie się przede wszystkim jako opis struktury, tej części systemu językowego, która odnosi się do kombinacjisposobu łączenia jednostek, zwłaszcza przyw kontekście tworzeniutworzenia zdań. Istnieją jednak różne koncepcje pojmowania gramatyki i rozgraniczania jej elementów. [[Ferdinand de Saussure]] uznawał, że [[słownictwo|zasobu słownego]] nie można ściśle oddzielić od gramatyki; podejście tradycyjne, absolutyzujące poszczególne części gramatyki, traktuje ją zaś nadal jako pewien konglomerat złożony z tych składników. Skrajne stanowisko zajmuje tu [[Noam Chomsky]], który gramatykę w zasadzie utożsamił ze [[syntaktyka (językoznawstwo)|składnią]]{{odn|Čermák|2011|s=130}}.
 
[[Gramatyczność]] (poprawność gramatyczna) to własność struktur językowych (przede wszystkim zdań) polegająca na ich zgodności z zasadami gramatycznymi. Wyrażenia spełniające reguły gramatyki nie muszą być jednak [[akceptowalność|akceptowalne]] pod względem semantycznym (por. zdanie ''Ta długa głupota szczekała prostopadle'', uwydatniające różnicę między gramatyką a semantyką). Obserwuje się priorytetyzację prawideł semantycznych nad gramatycznymi. Podstawowa komunikacja możliwa jest bowiem nawet bez znajomości gramatyki, umożliwia ją proste zestawienie leksemów (''Ja ten klucz jutro oddać ten pani''){{odn|Čermák|2011|s=131}}.