Wielki głód na Ukrainie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też: przekierowanie |
Nieestetyczne podwójne wyróżnienie |
||
Linia 16:
13 stycznia 2013 sąd apelacyjny miasta [[Kijów|Kijowa]] kwalifikował Wielki Głód na Ukrainie 1932–1933 jako zbrodnię ludobójstwa na narodzie ukraińskim, w odpowiedniej uchwale Sąd zgodził się z opinią Głównego Urzędu Śledczego [[Służba Bezpieczeństwa Ukrainy|Służby Bezpieczeństwa Ukrainy]], która była wynikiem naukowo-demograficznej ekspertyzy sądowej, że bezpośrednim skutkiem zorganizowanego przez reżim komunistyczny ludobójstwa było zamordowanie głodem 3 mln 941 tys. osób. W 2013 Instytut Demografii i Badań Społecznych [[Narodowa Akademia Nauk Ukrainy|Narodowej Akademii Nauk Ukrainy]] przeprowadził międzynarodową konferencję naukową „Głód na Ukrainie w pierwszej połowie XX stulecia: przyczyny i skutki (1921–1923, 1932–1933, 1946–1947)”, gdzie przedstawiono wyniki szacunków strat demograficznych w wyniku Wielkiego Głodu z lat 1932–1933: nadmierna liczba zgonów ludności Ukrainy wyniosła 3 mln 917,8 tys. osób, [[Rosja|Rosji]] – 4 mln 519,8 tys. (w tym [[Kazachstan]]u, który wówczas wchodził w skład ZSRR, – 1 mln 258,2 tys.), łącznie na terenie ZSRR – 8 mln 731,9 tys.<ref>[http://history.org.ua/LiberUA/978-966-02-7025-1/978-966-02-7025-1.pdf ''Голод в Україні у першій половині ХХ століття: причини та наслідки (1921–1923, 1932–1933, 1946–1947): Матеріали Міжнародної наукової конференції. Київ, 20–21 листопада 2013 р.''], Ред. кол.: М. Антонович, Г. Боряк, О. Гладун, С. Кульчицький. НАН України. Інститут демографії та соціальних досліджень імені М. В. Птухи, Інститут історії України; Київський національний університет імені Тараса Шевченка; Національний університет „Києво-Могилянська академія”. Kijów 2013, s. 364, dostęp 15 listopada 2013</ref>
W 2016 roku przeprowadzono alternatywną Międzynarodową Konferencję Naukową „Hołodomor 1932–1933. Straty narodu ukraińskiego”. Konferencja wykazała, że istnieje jak dotychczas nie rozwiązany problem oszacowania strat narodu ukraińskiego w wyniku Wielkiego Głodu 1932–1933. W kołach diaspory ukraińskiej powszechne są opinie oparte o dokumenty obcych dyplomatów oraz prace niektórych badaczy, iż liczba ofiar sięga od 7 do 10 mln osób. Celem konferencji było podważenie opinii ekspertów Instytutu Demografii i Badań Społecznych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, którzy szacują liczbę ofiar śmiertelnych Ukrainy na nieco poniżej 4 mln osób. ''In absentia'' przedstawicieli tej instytucji naukowej podjęto uchwałę, że badania Instytutu Demografii i Badań Socjalnych są mylne, oraz że
Głód wywołany przymusową kolektywizacją spowodował również wiele ofiar poza Ukrainą – na [[Kubań (kraina)|Kubaniu]] (który wówczas był przeważnie [[język ukraiński|ukraińskojęzyczny]]<ref>[[Robert Kuśnierz]]: ''Ukraina w latach kolektywizacji i Wielkiego Głodu (1929–1933)'', wyd. Adam Marszałek, Toruń 2005, {{ISBN|978-83-61201-05-2}}, s. 197, [[Robert Conquest]]: ''Wielki Terror'', Warszawa 1997, {{ISBN|83-902063-9-0}}, s. 31.</ref><ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/emp_lan_97_uezd.php?reg=414 spis 1897: ludność Obwodu kubańskiego według spisu 1897 -narodowości- łącznie].</ref>), [[Powołże|Powołżu]], [[Syberia|Zachodniej Syberii]] i w [[Kazachstan]]ie. Nie ulega jednak wątpliwości, że Ukraina zajmowała szczególne miejsce na mapie głodu – miał tam największe rozmiary i pochłonął najwięcej ofiar. Niektóre represje (jak zakaz wyjazdu poza granice republiki w ucieczce przed głodem) dotyczyły wyłącznie chłopów z Ukrainy i Kubania<ref>[[Robert Kuśnierz]]: ''Ukraina w latach kolektywizacji i Wielkiego Głodu (1929–1933)'', wyd. Adam Marszałek, Toruń 2005, {{ISBN|978-83-61201-05-2}}, s. 197.</ref><ref>{{Cytuj|autor = [[Robert Conquest]]; |tytuł = Wielki Terror |data = 1997 |isbn = 83-902063-9-0 |inni = Władysław Jeżewski (tłum.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydaw. Michał Urbański |s = 31 |oclc = 750738482}}</ref>.
|