Pięć darów służby: Różnice pomiędzy wersjami

Istotną kwestią jest relacja osób pełniących ''pięcioraką służbę'' do tradycyjnej hierarchii kościelnej wszelkich wyznań, do której należą: biskupi, prezbiterzy naczelni i okręgowi, proboszczowie, prezbiterzy, rady starszych, pastorzy tradycyjne rozumiani itp., określani ogólnie w publikacjach o ''pięciorakiej służbie'' jako ''administratorzy''. [[Gordon Lindsay]] w książce ''Apostles, Prophests and Administrators'', jako pierwszy zwrócił uwagę, iż św. Paweł Apostoł w 1 Kor 12, 28 wymienia ''dary zarządzania'' (gr. χααρίσματα κυβερνήσεις; łac. ''gratias gubernationes''; ang. ''gifts of administrations'') pośród innych charyzmatów. Co dla Linsday’a istotne, figurują one w tym zestawieniu na przedostatnim miejscu, wyprzedzając„wyprzedzając” tylko ''przemawianie rozmaitymi językami''. Wyprowadził z tego dwa wnioski: pierwszy, że to ''namaszczeni'' ''apostołowie'', ''prorocy'' i ''nauczyciele'' są postawieni ponad biskupami i prezbiterami, a nie odwrotnie; drugi, że zarządzający kościołami również powinni posiadać odnośny charyzmat, a nie być wybierani na podstawie naturalnych zdolności<ref>Gordon Lindsay, Apostles, Prophests and Administrators, Christ for the Nations Inc., Dallas, Texas (reprint) 1997, p. 33-36.</ref>.