Eleuteriusz (Bogojawleński): Różnice pomiędzy wersjami

W 1930 doszło do eskalacji konfliktu między metropolitą Sergiuszem (Stragorodskim) a zwierzchnikiem [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego|Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] metropolitą [[Eulogiusz (Gieorgijewski)|Eulogiuszem (Gieorgijewskim)]]. Spór ten, dotyczący zakresu lojalności prawosławnych hierarchów przebywających poza ZSRR wobec jego władz (w szczególności publicznego mówienia o prześladowaniach Cerkwi Rosyjskiej), doprowadził ostatecznie do zawieszenia metropolity Eulogiusza w stanie duchownym. Metropolita Sergiusz początkowo powierzył wakującą godność egzarchy wikariuszowi egzarchatu, arcybiskupowi nicejskiemu Włodzimierzowi (Tichonickiemu). Wobec odmowy objęcia godności przez tego ostatniego nowym egzarchą został mianowany metropolita Eleuteriusz, który równolegle pozostał na katedrze litewskiej i nadal rezydował w Kownie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Pospielovsky| imię = D.| tytuł = The Russian Orthodox Church under the Soviet regime (1917–1982) | strony = 141| isbn =}}</ref>. Wybór ten był motywowany jego całkowitą lojalnością wobec metropolity Sergiusza<ref name="lithuania"/>. Jako metropolita starał się skupiać wokół siebie emigrację rosyjską i przeciwdziałać rozwijaniu się [[Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji]] i [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich|Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich]]<ref name="ortho"/>.

 

 

Jego brat Iwan (po złożeniu ślubów zakonnych [[Izydor (Bogojawleński)|Izydor]]) również był biskupem prawosławnym<ref name="zarubieże"/>.