[[9 listopada]] [[1301]] umarł Bolko I Srogi, schedę po nim jako bracia niedzielni obejmują jego synowie: [[Bernard świdnicki|Bernard]], [[Bolko II ziębicki|Bolko]] oraz [[Henryk I jaworski|Henryk]]. W [[1312]] dokonują podziału księstwa świdnicko-jaworskiego w ten sposób, iż Bernard zostaje [[Historia Świdnicy#Księstwa świdnicko-jaworskie|księciem na Świdnicy]], Bolko [[księstwo ziębickie|księciem na Ziębicach]] a Henryk księciem na Jaworze.
[[Henryk I jaworski]] w 1319 poszerzył granice księstwa na zachodzie m.in. o [[Zgorzelec]], [[Lubań (województwo dolnośląskie)|Lubań]], [[Żytawa|Żytawę]], [[Przewóz (powiat żarski)|Przewóz]] i, [[Trzebiel]], [[Żary]], [[Senftenberg (Brandenburgia)|Komorów Zły]]<ref>{{Cytuj | url=https://www.deutsche-biographie.de/pnd142400076.html#adbcontent | tytuł=Deutsche Biographie - Heinrich I<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.deutsche-biographie.de | data dostępu=2019-12-01}}</ref>. WPodjął także próby włączenia [[1323Ziemia lubuska|ziemi lubuskiej]] Henrykoraz Jaworskipołudniowej straciłczęści naziemi rzeczbarnimskiej brandenburskichz miastami [[WittelsbachowieStrausberg]] i [[Wriezen|WittelsbachówWrzecień]]<ref name=er>Edward Rymar, ''Rywalizacja o ziemię lubuską i kasztelanię międzyrzecką'', w: ''Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka'', nr 4/1979, s. 484-485</ref>. W 1320 przejął część ziemi lubuskiej i związał się sojuszem z księciem wołogoskim [[ZiemiaWarcisław LubuskaIV|ZiemięWarcisławem LubuskąIV]]{{r|er}}, jednakże w 1323 utracił region na rzecz brandenburskich [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]]. Jego pozycja na Łużycach była zagrożona przez [[Jan Luksemburski|Jana Luksemburczyka]] i Wittelsbachów, a sam król czeski publicznie oskarżył go o próbę zamachu na jego życie. Jego agenci podburzali mieszczan zgorzeleckich przeciwko niemu. Pod silną presją, doszło [[3 maja]] [[1329]] do zawarcia umowy, na mocy której Henryk zrzekł się [[Zgorzelec|Zgorzelca]] za określoną sumę i dożywotnie posiadanie okręgu [[Trutnov]]a. Za zachowanie neutralności w wojnie w [[1336]] otrzymał w lenno [[księstwo głogowskie]]. W związku jednak z ujawnieniem obietnicy złożonej przez [[Jan Luksemburski|Jana Luksemburczyka]] [[Henryk V Żelazny|Henrykowi V Żelaznemu]] dotyczącej przekazaniu w lenno ks. głogowskiego, Henryk przystąpił w [[1345]] do obozu świdnicko-polskiego. W wyniku wspomnianej już umowy dynastycznej z chwilą śmierci ks. Henryka w [[1346]], książę świdnicki [[Bolko II Mały|Bolko II]] został władcą jego księstwa.
Bolko II Mały zmarł [[28 lipca]] [[1368]] r. Księstwo świdnicko-jaworskie dostało się jako [[oprawa wdowia]] w ręce [[Agnieszka Habsburg (zm. 1392)|Agnieszki Habsburskiej]]. Po jej śmierci w [[1392]] r. było rządzone przez królewskich starostów.
