Wrocław: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 106:
 
Od 6 grudnia 1806 Wrocław [[Wojny napoleońskie|oblegany]] był przez wojska [[Napoleon Bonaparte|napoleońskie]] pod dowództwem generała [[Dominique Vandamme|Dominique’a Vandamme’a]] i po miesięcznym oblężeniu, 5 stycznia 1807 został zdobyty. Miasto stało się punktem organizacyjnym [[Legia Polsko-Włoska|polskich legionów]], których liczbę określono na 8400 rekrutów. W 1807 Francuzi zarządzili rozbiórkę fortyfikacji okalających miasto, na czym Wrocław skorzystał, bo [[bastion]]y i mury ograniczały wcześniej rozwój przestrzenny miasta. Pod panowaniem [[I Cesarstwo Francuskie|Francji]] Wrocław pozostawał do 9 lipca 1807, gdy [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] podpisał [[Pokój w Tylży]] na mocy, którego miasto wróciło ponownie pod panowanie Prus. W 1809 król Prus zarządził sekularyzację dóbr kościelnych (m.in. uniwersytetu), a odebrane dobra przekazał na cele kulturalne lub dla swoich dworzan np. [[Pałac w Krobielowicach]].
 
Wrocław był ważnym ośrodkiem konspiracji polskiej przed wybuchem i w trakcie [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] w [[zabór rosyjski|zaborze rosyjskim]], miał tu siedzibę polski komitet powstańczy<ref>Mieczysław Pater, ''Wrocławskie echa powstania styczniowego'', w: ''Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka'', nr 4/1963, Wrocław, 1963, s. 405, 408</ref>. Przez miasto przewożono tajną korespondencję oraz ochotników do walki, przemycano broń<ref>Ibid., s. 405</ref>. Miejscowi Polacy obchodzili [[żałoba narodowa|żałobę narodową]] po [[Masakry w Warszawie 1861|masakrze]] dokonanej przez żołnierzy rosyjskich w Warszawie w lutym 1861<ref>Ibid., s. 407</ref>. Po wybuchu powstania pruska policja prowadziła rewizje w domach Polaków, zwłaszcza przyjezdnych<ref>Ibid., s. 411</ref>. Mieszkańcy Wrocławia, zarówno Polacy jak i Niemcy (z wyjątkiem wyższych warstw), na ogół sympatyzowali z powstańcami, a część nawet ich wspomagała<ref>Ibid., s. 406, 415</ref>.
 
W 1863 bracia Karl i Louis Stangen założyli biuro podróży [[Stangen]], było to drugie tego rodzaju biuro na świecie.