Prohibicja w Finlandii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) uzupełnienie |
||
Linia 20:
Fińskie służby sukcesywnie zwiększały ilość przejmowanego na granicach alkoholu, jednak porównując całoroczne dane na poziomie od 8 tys. litrów w 1919 roku do miliona litrów w 1930 roku z pojedynczymi przypadkami, jak zajęcie statku przewożącego 80 tys. litrów [[spirytus surowy|spirytusu]], można przyjąć, że wykrywalność była niska i optymistycznie dochodziła do 10%. Dużym problemem dla władz była także powszechna wśród funkcjonariuszy, [[urzędnik]]ów i wojskowych [[korupcja]]. W okresie prohibicji Finlandia dopuściła legalny zakup alkoholu na [[recepta|receptę]], co szybko doprowadziło do masowego pojawienia się w obiegu prawdziwych i podrabianych recept{{r|ah0610}}.
Wbrew oczekiwaniom ustawodawców w okresie prohibicji spożycie alkoholu w Finlandii wzrosło o 300%. Nagminne były także przypadki [[alkoholizm|choroby alkoholowej]] u funkcjonariuszy [[służby mundurowe|służb mundurowych]]. W referendum 29 i 30 grudnia 1931 roku, przy frekwencji 44,4% (777 885 z 1 752 315 uprawnionych, 3 476 głosów uznano za nieważne) odwołanie prohibicji poparło 70,5% (546 293 głosów), utrzymanie 28% (217 169), za częściowym zniesieniem (dozwolone napoje niskoprocentowe) było 1,4% (10 947). W efekcie w 1932 roku ustawa o prohibicji została anulowana, a spożycie alkoholu zalegalizowano.
== Skutki ponownej legalizacji alkoholu ==
| |||