Minangkabau: Różnice pomiędzy wersjami

'''Minangkabau''', '''Minang''' – grupa etniczna, której kolebką są wyżyny środkowej [[Sumatra|Sumatry]] (''Darek''). Ludność ta zasiedliła później także tereny przybrzeżne (''rantau'') i obecnie dominuje na obszarze prowincji [[Sumatra Zachodnia|Sumatry Zachodniej]]. Ludzie Minangkabau przez szereg lat pozostawali dla „outsiderów” grupą enigmatyczną, znaną jako łącząca sprzeczności: [[Patrylinearny system pokrewieństwa|patrylinearnie]] zorientowany [[islam]] z [[Matrylinearny system pokrewieństwa|matrylinearną]] strukturą społeczną, wykształcenie i przedsiębiorczość z „archaicznymi” tradycjami ([[adat]]) oraz mobilność z silnym poczuciem tożsamości etnicznej i przywiązaniem do miejsca pochodzenia<ref>{{Cytuj |autor=Kato, Tsuyoshi.; |tytuł=Matriliny and migration : evolving Minangkabau traditions in Indonesia |data=2007 |isbn=9789793780535 |wydanie=1st Equinox ed |miejsce=Jakarta |wydawca=Equinox Publishing |s=11 |oclc=189017021}}</ref><ref>{{Cytuj | url=http://www.adventure-travel-tales-and-tips.com/minangkabau.html | tytuł=The Minangkabau culture: Muslim, but different<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.adventure-travel-tales-and-tips.com | data dostępu=2017-11-25}}</ref>. Posługują się językiem [[Język minangkabau|językiem minangkabau]].

Termin Minangkabau odnotowany został po raz pierwszy w 1365 r., na liście głównych malajskich zwierzchników jawajskiego królestwa [[Majapahit]]<ref name=":1">{{Cytuj |autor=Kirstin Pauka |tytuł=„A Flower of Martial Arts: The Randai Folk Theatre of the Minangkabau in West Sumatra.” |czasopismo=Asian Theatre Journal |data=1996}}</ref>. Pojawił się również w kronice dynastii [[Ming]] z 1405 r. Oznacza to, że był to politycznie znaczący obszar/ustrój już co najmniej 600 lat temu<ref>{{Cytuj |autor=Hadler, Jeffrey,; |tytuł=Muslims and matriarchs : cultural resilience in Indonesia through jihad and colonialism |isbn=080144697X |miejsce=Ithaca |oclc=760759479}}</ref>. Współcześnie nazwa Minangkabau wyjaśniana jest za pomocą legendy wywodzącej termin od słów ''menang kabau'' (zwycięski bawół). Mówi ona o najeździe jawajskich wojsk na terytorium Minangkabau oraz zgodzie dowódców obu stron na zaniechanie walk i zorganizowanie w zamian walki bawołów. Zwyciężyli ją podstępem miejscowi mieszkańcy, wystawiając młodego, głodzonego przez kilka dni byka, który po zobaczeniu dorosłego bawołu reprezentującego Jawajczyków szukał na jego podbrzuszu wymion. Do rogów (w innej wersji legendy do nozdrzy) miał przymocowane metalowe kolce, którymi ranił dorosłego bawołu doprowadzając do jego śmierci i tym samym zwycięstwa lokalnej ludności nad najeźdźcami. Ta opowieść jest bardzo często przytaczana nie tylko w przewodnikach turystycznych, ale także w publikacjach naukowych, jako wyjaśniająca nazwę Minangkabau. Prawdopodobnie stworzona została stosunkowo niedawno, a popularność zyskała w okresie kolonialnym. Odgrywa jednak bardzo dużą rolę w budowaniu wspólnoty, poprzez odwoływanie się do wspólnej przeszłości, pochodzenia i terytorium (Świat Minangkabau) oraz czasów – co najmniej do XIV w. Jedną z pierwszych jej wersji przytoczył [[William Marsden]]<ref>{{Cytuj |autor=William Marsden |tytuł=The History of Sumatra |data=1810}}</ref>.

W Indonezji i na świecie Minangkabau są znani dzięki swojej specyficznej kuchni, charakteryzującej się przede wszystkim wyjątkową pikantnością. Na wielu wyspach Indoenzji, a także zagranicą można spotkać restauracje zwane ''Masakan Padang'', podające specjały wywodzące się z Zachodniej Sumatry. Należy do nich przede wszystkim [[rendang]] – wołowina gotowana w mleku kokosowym, danie, które zajmuje pierwsze miejsca na światowych listach najlepszych potraw<ref>{{Cytuj |tytuł=Your pick: World's 50 best foods |czasopismo=CNN Travel |data=2017-07-12 |data dostępu=2017-09-29 |url=http://edition.cnn.com/travel/article/world-best-foods-readers-choice/index.html |język=en}}</ref>. Bardzo charakterystyczny jest też sposób podawania potraw na Zachodniej Sumatrze – przed gościem stawianych jest wiele małych miseczek zawierających niewielkie porcje różnych dań oraz duży tależ z białym ryżem – podstawowym składnikiem pożywienia<ref>{{Cytuj |autor=Witton, Patrick.; |tytuł=Indonesia |data=2002 |isbn=1740590090 |miejsce=Melbourne, Vic. |wydawca=Lonely Planet |s=183 |oclc=48416015}}</ref>.