Felicjan Sławoj Składkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Minister spraw wewnętrznych |
Na wychodźstwie |
||
Linia 146:
W pierwszych dniach marca 1941 został oddelegowany jako stały delegat wojska przy [[Polski Czerwony Krzyż|Polskim Czerwonym Krzyżu]] w Palestynie z pozostawieniem obowiązków inspekcji sanitarnych w wojsku{{odn|Sioma|2005|s=193–207}}. Jednak w maju 1941, w ramach weryfikacji zarządzonej przez Naczelnego Wodza, został przeniesiony do tzw. II grupy, w której pozostawał oficerem bez przydziału do końca [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Nieco później został przeniesiony do Stacji Zbornej dla Generałów w [[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiwie]]. Zamieszkał w centrum miasta, przy ul. Dov Hoss 6{{odn|Sioma|2005|s=193–207}}. Tam prowadził działalność piłsudczykowską wraz z innym byłym premierem [[Janusz Jędrzejewicz|Januszem Jędrzejewiczem]].
Z powodów zdrowotnych (nowotwór jelit)<ref>{{Cytuj stronę | url = http://forum.gazeta.pl/forum/w,99957,139683428,139683428,Polskie_piekielko.html | tytuł = Polskie piekiełko | data = 2012-12-17 | data dostępu = 2020-01-08}}</ref> oraz problemów finansowych zwrócił się z prośbą o pożyczkę do generała [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]], a po jego odmowie do generała [[Władysław Anders|Władysława Andersa]]. Ponieważ gen. Sikorski odmówił a gen. Anders nie odpowiedział na jego list, o pożyczkę na pokrycie kosztów zabiegu operacyjnego w wysokości 100 dolarów zwrócił się do prezydenta USA [[Franklin Delano Roosevelt|Franklina Delano Roosevelta]]. Prezydent pieniądze mu przesłał, jednocześnie zaznaczając aby pożyczki nie zwracał a jedynie napisał jak przebiegła operacja<ref>Sławomir Koper, ''Polskie piekiełko. Obrazy z życia elit emigracyjnych 1939–1945'', Bellona Warszawa 2015, s. 153–155.</ref>.
W 1947 Składkowski wyjechał do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Na emigracji w Wielkiej Brytanii działał w [[Liga Niepodległości Polski|Lidze Niepodległości Polski]] i publikował m.in. w londyńskich „[[Wiadomości (tygodnik emigracyjny)|Wiadomościach]]”. W 1948 w Londynie zawarł związek małżeński z Jadwigą Dołęga-Mostowicz (1904-2007) siostrą [[Tadeusz Dołęga-Mostowicz|Tadeusza Dołegi-Mostowicza]]<ref>Sławomir Koper, ''Polskie piekiełko. Obrazy z życia elit emigracyjnych 1939–1945'', Bellona Warszawa 2015, s. 155.</ref>. Ślub kościelny miał miejsce w 1957, po śmierci pierwszej żony generała<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = |imię = |autor link = |tytuł =Zmarli |url = http://www.google.pl/url?sa=t&source=web&ct=res&cd=3&ved=0CA4QFjAC&url=http%3A%2F%2Fwww.ceeol.com%2Faspx%2Fgetdocument.aspx%3Flogid%3D5%26id%3Df6f9b538-58ac-4d5e-9711-ccc65b76d47f&rct=j&q=Jadwiga+szoll+sk%C5%82adkowski&ei=tJHJS8DwD4aPOJDZwIAG&usg=AFQjCNG-u8TQHbmkIXmiItPw5_Vzb3wCeg |czasopismo =Więź |numer =11-12(588) |wydanie = |strony =153 |data =2007 |issn =}}</ref>.
| |||