Krzemienica (Białoruś): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Kościół: merytoryczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 8:
 
== Kościół ==
W 1619 roku rozpoczęto budowę kościoła katolickiego, na którym w 1623 roku był już położony dach kryty dachówką. Kościół architektonicznie prezentuje tzw. typ lubelski. Oboje fundatorzy Mikołaj Wolski (zm.1621) i Barbara Wolska z Woynów (zm.1623) zostali pochowani w kościele. Przed 1639 rokiem ich syn Kazimierz Wolski ufundował w kościele rodzicom marmurowy nagrobek. Z powodu kłopotów finansowych kolatora kościół wykończonodługo iwykańczan. Konsekrowano go konsekrowanodopiero 8 lipca 1657 roku i dokonał jej biskup Jan Dowgiałło Zawisza nadając świątyni wezwanie Bożego Ciała i Nawiedzenia oraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jako jeden z nielicznych, kościół nie został zniszczony podczas najazdu moskiewskiego w latach 1655-1661. W 1783 roku wg opisu kościół był kryty dachówką i miał sygnaturkę. W 1830 roku opisano, że w kruchcie znajduje się nagrobek Jundziłłów. 1832 roku klasztor skasowali Rosjanie.
W 1929 roku kościół został wyremontowany.
W latach 1947-1957 w świątyni nie było księdza, więc pilnowali go mieszkańcy. W latach 80. XX wieku władze komunistyczne nakazały zdjęcie zabytkowej sygnaturki. Pokryto też wtedy kościół zwykłą blachą, zamiast dachówki. Kolejny remont przeprowadzono w 1996 roku.
We wnętrzu zachował się cenny zespół jednorodnego manierystycznego wyposażenia autorstwa warsztatu małopolskiego, szczególnie ołtarz główny, ambona (przebudowana w XVIII wieku), chór muzyczny, drzwi.
W 1765 roku wybudowano obecnie istniejącą dzwonnicę. W czasie I wojny światowej Rosjanie zrabowali z niej trzy dzwony.
 
== Klasztor Kanoników Laterańskich ==
Klasztor ufundował Mikołaj Wolski i jego żona Barbara z Woynów, a fundację tę 3 listopada 1617 roku zaakceptowała kapituła konwentu Bożego Ciała w Krakowie, którego klasztor został filią. Akt fundacyjny Mikołaj i Barbara Wolscy podpisali 1 sierpnia 1620 roku. Kamien węgielny pod budowę kościoła położono 31 maja 1619 roku. Murowany klasztor zaczęto budować w 1620 roku, ale wkrótce prace przerwano i na nowo podjęto w 1646 roku. Klasztor jako osobny budunek zbudowano około 15 metrów na zachód od kościoła, prostopadle od jego osi. Miał ryzalit i dwie baszty na planie sześcioboku. W 1832 roku Rosjanie skasowali klasztor i przekazali wojsku. Klasztor w 1943 roku rozebrali okupanci niemieccy.