Język polski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Klasyfikacja: niefortunne powtórzenie słowa
→‎Klasyfikacja: drobne redakcyjne
Linia 30:
 
== Klasyfikacja ==
Polszczyzna należy do [[języki zachodniosłowiańskie|gałęzi zachodniej]] w ramach [[języki słowiańskie|języków słowiańskich]]<ref>{{Cytuj |autor = [[Jozef Mistrík]] |tytuł = Jazyk a reč |data = 1999 |isbn = 978-80-06-00924-1 |wydawca = Mladé letá |s = 362 |url = https://books.google.com/books?id=OXpiAAAAMAAJ |język = sk}}</ref>, zaliczanych do [[języki indoeuropejskie|indoeuropejskiej rodziny językowej]]. Jest blisko spokrewniona z językami słowackim i czeskim<ref name=":0" /><ref name=":1" />, z którymi tworzy zachodniosłowiańskie [[kontinuum dialektalne]]<ref>{{Cytuj |autor = E. K. Brown, R. E. Asher, J. M. Y. Simpson |tytuł = Encyclopedia of language & linguistics |data = 2006 |data dostępu = |isbn = 978-0-08-044299-0 |wydawca = Elsevier |s = 647 |url = https://books.google.com/books?id=1D8OAQAAMAAJ |język = en}}</ref>. Te trzy [[odmiana językowa|formy mowy]] stanowią [[Ausbausprache|języki typu ausbau]], tj. ich rozgraniczenie opiera się nie tyle na względach lingwistycznych, ile na czynnikach socjopolitycznych i kulturalnych<ref name=A>{{Cytuj |autor=[[Peter Trudgill]] |data=2004 |rozdział= Glocalisation and the Ausbau sociolinguistics of modern Europe |redaktor= [[Anna Duszak]]; Urszula Okulska |tytuł=Speaking from the margin: global English from a European perspective |miejsce= Frankfurt |wydawca=Peter Lang |s=35–49 |język=en |isbn=9783631526637 |odn=tak}}</ref>. Jako że [[etnolekt]]y te mają przypisane odrębne [[język standardowy|standardy językowe]] i wypracowane [[tradycja literacka|tradycje piśmiennicze]] oraz pełnią funkcję [[język urzędowy|języków urzędowych]] w niepodległych państwach, przyznaje się im przeważnie miano niezależnych, autonomicznych języków, a rozróżnienie między dialektami polskimi i czesko-słowackimi jest czynione na podstawie granic narodowych i standaryzacyjnych<ref name=A />.
 
Współczesny język polski wyróżnia się wysokim stopniem homogeniczności, przede wszystkim ze względu na wpływ masowej edukacji i komunikacji oraz masowych migracji ludności<ref name=:1 />. Szeroka ekspansja [[język standardowy|języka standardowego]] ([[język ogólnopolski|ogólnopolskiego]]), upowszechnionego na obszarze całej Polski, doprowadziła do znacznego zatarcia istniejących różnic dialektalnych<ref name=:1 />, które zachowały się w pewnej mierze na obszarach wiejskich<ref name=wtad />. Na gruncie językoznawstwa polskiego zadomowione są ponadto tendencje [[preskryptywizm (językoznawstwo)|normatywistyczne]], nastawione na niwelację [[wariacja (językoznawstwo)|różnic językowych]]<ref>{{cytuj | czasopismo = Multilingua | redaktor = [[Miklós Kontra]] | wolumin = 19 | numer=1–2 | tytuł=Special issue book reviews | opis = Language contact in East-Central Europe | data = 2000 | s = 193 | wydawca = Mouton Publishers | url = https://www.degruyter.com/view/j/mult.2000.19.issue-1-2/mult.2000.19.1-2.169/mult.2000.19.1-2.169.xml | issn=1613-3684 | język = en}}</ref>.