Podatek pogłówny: Różnice pomiędzy wersjami

Od początku XIV wieku w formie pogłównego zbierano [[świętopietrze]]. W Polsce podatek ten został wprowadzony w XVI wieku, początkowo jako danina [[Historia Żydów w Polsce|ludności żydowskiej]] za opiekę monarszą. Od początku XIV wiekuUchwalany w formie1498, pogłównego1520 zbieranona teżsejmie [[świętopietrze]].w WBydgoszczy latach 1498–1520jako podatek nadzwyczajny obejmujący także szlachtę i duchowieństwo, nakładany w związku z zagrożeniem tatarskim i krzyżackim, płacony w wysokości zależnej od pozycji społecznej i urzędu. Podatek uchwalono także w 1590 roku na sejmie w Warszawie w związku z zagrożeniem wojną z Turcją, jednak został odwołany, ponieważ do niej nie doszło<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Encyklopedia staropolska/Pogłówne - Wikiźródła, wolna biblioteka |data dostępu = 2020-03-09 |opublikowany = pl.wikisource.org |url = https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Pog%C5%82%C3%B3wne}}</ref>. Uchwalane przez [[sejm]] wielokrotnie w 2 połowie XVII w. Część pogłównego płacona przez duchowieństwo, a następnie przez szlachtę nazywała się ''subsidum charitativum'' dla zaznaczenia dobrowolności świadczenia. Od 1717 r. stały podatek na utrzymanie wojska.