Jan Drozd-Gierymski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
AusLodz (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 21:
Od sierpnia 1914 walczył w [[2 Pułk Piechoty (LP)|2 pułku piechoty]], następnie w Komendzie [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]], od 1915 roku – ponownie w 2 pułku piechoty, jako komendant oddziału telefonicznego. 12 września 1916 roku awansował na [[Chorąży|chorążego]] łączności<ref>Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 47.</ref>.
 
Od 1917 skierowany do [[II Korpus Polski w Rosji|II Korpusu Polskiego na Ukrainie]], po [[Bitwa pod Kaniowem|bitwie pod Kaniowem]] przebywał krótko w niewoli niemieckiej, po ucieczce w 1918 roku wstąpił do [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] w [[Lublin]]ie. Od listopada 1918 w szeregach [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], w grudniu 1920 roku czasowo urlopowany, a w marcu 1921 roku przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany w stopniu [[porucznik]]a ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy łączności. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Piotrków. Posiadał przydział do Kadry Oficerskiej Kadry[[Dowództwo OkręgowejOkręgu Korpusu Nr IV|DOK IV]]. Był wówczas „reklamowany na 12 miesięcy”<ref>''Rocznik Oficerski Rezerw 1934'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 175, 903.</ref>.
 
ZamieszkałPo ukończeniu studiów zamieszkał w [[Olkusz]]u, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel w gimnazjum męskim. Od 1927 był radnym miejskim i wiceburmistrzem Olkusza. Od 1929 r. zamieszkał w Piotrkowie [Tryb], gdzie od roku szkolnego 1929/30 został dyrektorem Państwowego Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie, od 1934 – radnymradny Piotrkowa. Od 1 lutego 1939 byłpowołany wizytatoremna szkółwizytatora szkolnego w Kuratorium [[Okręg Szkolny Wołyński|Okręgu Szkolnego Wołyńskiego]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ruch służbowy | czasopismo = Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej | wolumin = Nr 2 | strony = 97 | data = 15 marca 1939 | url = http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/publication/18285}}</ref>. Z dniem 1 kwietnia 1939 ponownie został przeniesiony na stanowisko dyrektora Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ruch służbowy | czasopismo = Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej | wolumin = Nr 4 | strony = 233 | data = 31 maja 1939 | url = http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/publication/18287}}</ref>. Pełnił funkcje: wieloletniego prezesa oddziału Związku Legionistów, prezesa oddziału [[Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Oficerów Rezerwy RP]], prezesa Zarządu Powiatowego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Piotrkowie. Był prezesem Rady Grodzkiej [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWR]], a od 1937 – przewodniczącym Obwodu [[Obóz Zjednoczenia Narodowego|OZN]] w Piotrkowie. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1935 roku|wyborach parlamentarnych w 1935 roku]] został wybrany posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji (1935–1938)|Sejm IV kadencji (1935–1938)]] 16 692 głosami z listy państwowej z okręgu nr 22, obejmującej powiaty: [[Powiat piotrkowski|piotrkowski]] i [[Powiat brzeziński|brzeziński]]. Pracował w komisjach: oświatowej (w której był zastępcą przewodniczącego) i wojskowej{{r|S}}{{r|BS}}. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1938 roku|wyborach parlamentarnych w 1938 roku]] kandydował do Sejmu w okręgu wyborczym 22 (Piotrków).
 
Poza pracą zawodową pełnił funkcje (w Piotrkowie): wieloletniego prezesa oddziału Związku Legionistów, prezesa oddziału [[Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Oficerów Rezerwy RP]], prezesa Zarządu Powiatowego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Piotrkowie. Był też prezesem Rady Grodzkiej [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|BBWR]], a od 1937 – przewodniczącym Obwodu [[Obóz Zjednoczenia Narodowego|OZN]] w Piotrkowie.
Był uczestnikiem [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]]. Po wojnie zamieszkiwał przy ulicy Krakowskiej 19 w Wolbromiu<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958 | miejsce = Warszawa | data = 1960 | strony = 122 | rozdział = Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna | nazwisko r = [[Zofia Bandurka]] | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/doccontent?id=373}}</ref>.
 
W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1935 roku|wyborach parlamentarnych w 1935 roku]] został wybrany posłem na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji (1935–1938)|Sejm IV kadencji (1935–1938)]] 16 692 głosami z listy państwowej z okręgu nr 22, obejmującej powiaty: [[Powiat piotrkowski|piotrkowski]] i [[Powiat brzeziński|brzeziński]]. Pracował w komisjach: oświatowej (w której był zastępcą przewodniczącego) i wojskowej{{r|S}}{{r|BS}} oraz członek Parlamentarnej Grupy Regionalnej Posłów i Senatorów Województwa Łódzkiego<ref>na spotkaniu Grupy z wojewodą łódzkim - Aleks. Hauke-Nowakiem; [w] "Łódź w Ilustracji", 9 II 1936, nr 6, s. 1.</ref> . W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1938 roku|wyborach parlamentarnych w 1938 roku]] kandydował do Sejmu w okręgu wyborczym 22 (Piotrków).
Ożenił się z Marią Perkowską, z którą miał córkę – Halinę Jadwigę.
 
Uczestniki [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]].
 
ByłPo uczestnikiemwojnie [[Kampaniazamieszkał wrześniowa|kampaniiw wrześniowej 1939]]. Po wojnie zamieszkiwałWolbromiu, przy ulicy Krakowskiej 19 w Wolbromiu<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958 | miejsce = Warszawa | data = 1960 | strony = 122 | rozdział = Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna | nazwisko r = [[Zofia Bandurka]] | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/doccontent?id=373}}</ref>.
 
Żona: Maria Perkowska, córka: Halina Jadwiga.
 
== Ordery i odznaczenia ==