Hiperpoprawność: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2:
'''Hiperpoprawność''', in. '''hiperyzacja'''{{r|Urbańczyk1969-s165-178}}, '''hiperkorekcja'''{{r|hiperkorekcja}}, '''przesada poprawnościowa'''{{r|:0}} – unikanie [[forma językowa|form]] zgodnych z [[norma językowa|normą językową]] na rzecz hiperyzmów, czyli form pozbawionych aprobaty normatywnej, ale postrzeganych przez mówiącego jako lepsze{{r|:0|Jan Miodek1987}}. Hiperkorekcja polega na bezpośredniej imitacji systemowości w tworzeniu [[forma językowa|form wyrazowych]], niewłaściwym rozszerzeniu zakresu pewnej cechy językowej{{odn|Mistrík|1993|s=183}}{{r|:1}}. Do zjawiska tego dochodzi zwykle wskutek [[kontakty językowe|kontaktu]] dwóch [[odmiana językowa|odmian językowych]], np. [[dialekt niestandardowy|dialektu lokalnego]] i [[język standardowy|języka standardowego]], z których jedna uchodzi za bardziej „poprawną” i godną naśladowanią, a druga za gorszą{{r|:0}}. Bywa pojmowana jako przejaw [[niepewność językowa|niepewności językowej]] mówiącego{{r|Joan Swann2004-s189|:2}}.
 
Hiperkorekcja jest typowym rezultatem praktyk [[preskryptywizm (językoznawstwo)|preskryptywistycznych]], a jednocześnie bywa przedmiotem ich [[krytyka językowa|krytyki]]{{r|:2}}. Normatywiści promują bowiem stosowanie dialektu standardowego oraz przepisów normatywnych{{r|:2}}., Zdarzaprzy sięczym jednakzdarza się, że reguły te podlegają mylnej interpretacji ze strony typowych użytkowników języka{{r|:2}}. Dochodzi wówczas do generowania form, które nie są ani zalecane normatywnie, ani oczekiwane w spontanicznej mowie{{r|:2}}.
 
== Charakterystyka ==