Christus Rex (ugrupowanie): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
PatLover (dyskusja | edycje)
Linia 29:
Leon Degrelle postanowił zabiegi dyplomatyczne połączyć z organizacją siły zbrojnej. W lipcu 1941 r. został sformowany do walki na froncie wschodnim [[Legion Waloński]]<ref name="Jong 1956"/> w ramach [[Wehrmacht]]u, w którego organizację bardzo mocno zaangażował się sam L. Degrelle i inni działacze ruchu rexistowskiego. Zdecydowaną większość jego członków stanowili zresztą reksiści. W sierpniu 1941 r. Legion został skierowany do okupowanej [[Polska|Polski]], gdzie do grudnia uczestniczył głównie w zwalczaniu partyzantki, a od stycznia 1942 r. walczył na okupowanych obszarach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
 
Walonowie, przeorganizowani w [[28 Ochotnicza Dywizja Grenadierów Pancernych SS (1 walońska) Wallonien|V Brygadę Szturmową „Wallonien”]], a następnie 28 Ochotniczą Dywizję Grenadierów Pancernych SS „Wallonien”, zostali zdziesiątkowani w walkach nad [[Dniepr]]em i w tzw. kotle czerkaskim, a rozbici w okolicach [[Wrocław]]ia. W kwietniu 1945 r. Degrelle wraz z resztkami swojej formacji bronił [[Berlin]]a przed [[Armia Czerwona|Armią Czerwoną]] za co został odznaczonym [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]]. Po kapitulacji uciekł samolotem do [[Norwegia|Norwegii]], a następnie do [[Hiszpania|Hiszpanii]] gen. [[Francisco Franco]]. {{fakt|Mniejsza część reksistów, jak [[Theo Simon]], czy [[Lucien Mayer]], wstąpiła natomiast w szeregi ruchu oporu o charakterze katolickim, przekonawszy się o [[antysemityzm]]ie i mającym według ich miejsce [[antyklerykalizm]]ie Niemców}}.
 
== Zobacz też ==