Wikipedia

Mieczysław Karłowicz (kolarz): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
Mieczysław Karłowicz- kompozytor i wielki muzyk- 11 grudnia 1876 roku w Wiszniewie na Białorusi przyszedł na świat Mieczysław Karłowicz jako czwarte i ostatnie dziecko Jana i Ireny Karłowiczów. Ojciec Mieczysława Jan Karłowicz grał na wiolonczeli, fortepianie, komponował, zajmował się teorią muzyki, tłumacząc m.in. "Zasady muzyki" R. Richtera na język polski. Matka Mieczysława Irena wykształcona śpiewaczka.Rodzice małego Miecia zwłaszcza matka planowała dla syna karierę skrzypka - wirtuoza. Zgodnie z tymi planami Mieczysław rozpoczął w 1882 roku naukę gry na skrzypcach u różnych nauczycieli, ponieważ rodzina Karłowiczów przez całe dzieciństwo Mieczysława podróżowała po Europie (1882-85 Heindelberg, 1885 Praga, 1886-87 Drezno). Dopiero w 1887 roku rodzina Karłowiczów osiadła na stałe w Warszawie, gdzie Mieczysław rozpoczął naukę w Gimnazjum Wojciecha Górskiego, dwa lata później zaczął pobierać lekcje u znakomitego pedagoga i wirtuoza Stanisława Barcewicza. W Zakopanem (1992) odbył się pierwszy publiczny występ 16- letniego Mieczysława jako skrzypka, wykonał wówczas Koncert Romantyczny B. Godarda i Rondo C. Saint - Saënsa. W tym również okresie powstają pierwsze kompozycje młodego Karłowicza: - utwór na skrzypce i fortepian - Chant du soi, pierwsza pieśń -Cudowny kwiat dedykowana matce oraz pierwszy artykuł turystyczny opublikowany w zakopiańskiej prasie noszący tytuł Kościelec.
młodyMłody Mieczysław zdaje maturę i wyjeżdża do Berlina, gdzie rozpoczyna studia kompozycji u mistrza pedagogiki muzycznej Henryka Urbana. Pobyt w Berlinie rozszerza horyzonty umysłowe i zainteresowania muzyczne młodego adepta kompozycji. Uczęszcza na uniwersyteckie wykłady historii muzyki, filozofii i fizyki, poznaje coraz to nową muzykę m. in. Brahmsa, Wagnera, Webera, Schuberta i innych kompozytorów. W czasie studiów nawiązuje współpracę z Warszawskim Towarzystwem Muzycznym jako dyrygent i pedagog. W tym czasie również zbliża się do grupy kompozytorskiej zwanej Młodą Polską biorąc czynny udział w organizowanych przez nią koncertach.
Oprócz studiów berlińskich Mieczysław Karłowicz rozpoczyna również studia dyrygenckie w Lipsku, po dwóch latach wraca do kraju, aby zamieszkać na stałe w Zakopanem poświęcając się kompozycji, taternictwu i publicystyce. Napisał wiele artykułów o tematyce muzycznej, np. "Nie wydane dotychczas pamiątki po Chopinie" "Muzyka swojska w Filharmonii Warszawskiej" oraz o tematyce górskiej, np. "Kościelec", "Mieczysław Karłowicz w Tatrach", " Wśród śniegów tatrzańskich" i inne.
[[''''''Działalność kompozytorska'''''']]
W działalności kompozytorskiej Mieczysława Karłowicza zaznaczają się wyraźnie dwa etapy: pierwszy od 1895 do 1902, drugi od 1903 do 1909.
'''Pierwszy etap''' obejmuje głównie twórczość kameralną, fortepianową, pieśniarską, a zamyka go koncert skrzypcowy A-dur op. 8.
Pierwszy okres twórczości M. Karłowicza zamyka "Koncert Skrzypcowy A-dur op. 8" skomponowany w 1902 roku. Koncert składa się z III części:
I część - Allegro Moderato o formie sonatowej (Koral)
II część - Romanza Andante o formie ABA (Perła)
III część - Finale Vivace o formie ronda (Bursztyn)
'''Drugi okres twórczości''' M. Karłowicza (1903- 1909) obejmuje: symfonię e-moll op. 7 "Odrodzenie" i 6 poematów symfonicznych tworzących swoisty cykl programowy i stanowiących szczytowe osiągnięcie w twórczości kompozytora. Należą do nich:
1. Powracające fale op. 9 (1904)
2. Odwieczne pieśni, op. 10 (1906)
Linia 22:
Wstrząśnięci wieścią o wczesnej, nagłej, tragicznej śmierci szlachetnego człowieka, artysty i twórcy muzyka, odczuwając ból utraty Jego dla sztuki i dla Polski niżej podpisani uznają za słuszne postawienie Mu ze składek publicznych pamiątkowego kamienia w miejscu, gdzie zginął i wzywają wielbicieli talentu zmarłego do wzięcia udziału w zbieraniu pieniędzy na cel powyższy. Ewentualna nadwyżka obrócona będzie na utworzenie stałej pomocy ratunkowej w Zakopanem.
 
Podsumowując należy dodać, że Mieczysław Karłowicz był jednym z najwybitniejszych polskich symfoników XX wieku, ale popularność przyniosły mu jego pieśni, do dziś wykonywane na polskich estradach. Kształcony początkowo na wirtuoza skrzypiec, później na kompozytora stworzył jeden z najlepszych polskich koncertów skrzypcowych, na pewno najlepszy w czasach od Wieniowskiego do Szymanowskiego. Był jednym z profesorów polskiej muzyki nowoczesnej, jego publicystyka muzyczna walczyła o miejsce dla młodych polskich kompozytorów w Filharmonii Warszawskiej. Nie można zapomnieć również o tym, że wielką pasją ostatnich lat życia M. Karłowicza stało się narciarstwo, taternictwo i fotografia górska. Niestety miłość do Tatr stała się pośrednią przyczyną jego śmierci przez co Karłowicz nie zdążył do końca ukształtować swojego oblicza artystycznego.
Pozostały po nim jednak dzieła, artykuły i publikacje, o nie zaprzeczalnej wartości, do których można zawsze powrócić.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczysław_Karłowicz_(kolarz)”