Swing (jazz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
popularność |
akt. |
||
Linia 16:
'''Swing''' (z [[język angielski|ang.]] ''kołysać się'') – kierunek [[Jazz|muzyki jazzowej]] popularny na przełomie [[lata 30. XX wieku|lat 30.]] i [[Lata 40. XX wieku|40. XX wieku]]. Swing to muzyka synkopowana, w której dużą rolę gra [[sekcja rytmiczna]] współpracująca z [[Instrument dęty|instrumentami dętymi]].
Swing narodził się w [[Stany Zjednoczone|USA]] w [[lata 30. XX wieku|latach 30.]] i zyskał popularność w następnym dziesięcioleciu - szczególnie po 1935 roku. Umownie za początek tzw. "ery swingu" uznaje się dzień 21 sierpnia 1935 roku, kiedy to [[Benny Goodman Orchestra]], licząca wówczas czternastu muzyków dała bardzo pozytywnie odebrany przez publiczność koncert w Palomar Ballroom w Los Angeles.<ref>{{Cytuj |autor = Dave Gelly |tytuł = Ikony jazzu |data = 2013}}</ref> Muzykę swingową wykonywały zazwyczaj duże zespoły, tzw. [[big band|big-bandy]]; do najsławniejszych należały zespoły big-bandowe [[Count Basie|Counta Basiego]], [[Benny Goodman|Benny'ego Goodmana]], [[Duke Ellington|Duke'a Ellingtona]] i [[Glenn Miller|Glenna Millera]].
W okresie II wojny światowej był bardzo lubiany w innych państwach, zwłaszcza dlatego, że jako symbol dekadenckiego Zachodu był wyrazem walki przeciwko totalitaryzmom zarówno [[Narodowy socjalizm|narodowo socjalistycznemu]] jak i [[komunizm|komunistycznemu]]. Pomimo tego był popularny nawet wśród obywateli [[III Rzesza|III Rzeszy]] niepopierających reżimu Hitlera. Swing stał się też symbolem oporu przeciwko sowieckiej władzy w krajach podporządkowanych Moskwie po 1945 roku. W latach 1949-54 władze ze swingiem kojarzyły przede wszystkim [[Bikiniarze|bikiniarzy]].
| |||