Wojna Hiszpanii z koalicją angielsko-francusko-austriacką: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Wojna Hiszpanii z koalicją angielsko-francusko-austriacką''' [[1718]]-[[1720]].
 
Po przejęciu władzy przez dynastię [[Burbonowie|Burbonów]], [[Hiszpania]] zeszła na margines poltykipolityki europejskiej. Król [[Filip V Burbon|Filip V]] wraz z [[kardynał (godność)|kardynałem]] Alberonim czynili starania zjednoczenia Hiszpanii z Francją. Małżonka króla Elżbieta [[Farnese (ród)|Farnese]] chciała natomiast dla swoich synów pozyskać księtwa w Italii.
 
W roku [[1717]] Hiszpania zajęła [[Sardynia|Sardynię]], należącą od czasu pokoju w Utrechcie do Austrii, rok później w ręce Hiszpanów wpadła [[Sycylia]]. [[2 sierpnia]] [[1718]] r. Wielka Brytania, Francja, Austria i Niderlandy zawarły sojusz antyhiszpański (tzw. czwórprzymierze). W tym samym roku flota angielska zwyciężyła ochraniającą hiszpańskie operacje na [[Sycylia|Sycylii]] flotę hiszpańską koło przylądka [[bitwa morska pod Passero|Passero]] w pobliżu [[Syrakuzy|Syrakuz]] i [[Mesyna|Mesyny]]. Francuzi tymczasem w roku 1719 wtargneli do kraju Basków, co zmusiło Hiszpanię do rozpoczecia rozmów pokojowych. Ostatecznie doszło do niego po nieudanej wyprawie hiszpańskiego korpusu ekspedycyjnego w sile 6000 ludzi do Szkocji, gdzie zamierzali wspomóc Jakobitów w walce z Anglikami. Flota w trakcie wyprawy została zniszczona przez sztorm. W grudniu [[1719]] r. król Filip V zwolnił w końcu ze stanowiska ministra, odpowiedzialnego za agresywną polityke Hiszpanii Alberoniego. Dnia [[17 lutego]] [[1720]] r. w miejscowości Den Haag zawarto układ pokojowy na mocy którego [[Sabaudia]] zyskała ziemie Sardynii, a jej królem obrano Wiktora Amadeusa, Sycylia dostała się pod panowanie austriackie. Dodatkowio Hiszpania zmuszona była zwrócić zajęte tereny, z wyjątkiem Parmy, Piacenzy i Toskanii.