Spaghetti code

Spaghetti code- terminem tym przyjęto określać skoplikowany, trudny do zrozumienia kod źródłowy programu. W taki sposób napisanych zostało wiele programów w starszych językach proceduralnych, typu Fortran czy Basic. Było to jeszcze przed powstaniem metody programowania strukturalnego. Używano wielu instrukcji warunkowych i następnych w nich zagnieżdżonych, które dalej powodowały wykonanie pewnej(ych) instrukcji. Droga przez kolejne instrukcje była tak poplątana, że odczytanie takiego kodu i zrozumienie go często graniczyło z cudem, a ewentualne modyfikacje zwykle prowadziły do błędów w programie. Programowanie strukturalne, w myśl zasady "od ogółu do szczegółu", wprowadziło znaczne uporządkowanie w procesie tworzenia programów. W skrócie polega to na dzieleniu zadania do wykonania na mniejsze aż do uzyskania wystarczająco prostych fragmetów do zrealizowania. Łatwiej wtedy jest zaimplementować w poszczególnych modułach procedury, które w całości dadzą porządany efekt. W praktyce zazwyczaj dzieli się program na funkcje, z których każda realizuje określony cel i może być wywoływana wielokrotnie. Tak napisany kod jest już znacznie bardziej czytelny.