Lucjan Żeligowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: be-x-old:Люцыян Жалігоўскі |
Krzy65siek (dyskusja | edycje) dodanie linku |
||
Linia 29:
W tworzonych w Rosji jednostek powstała w [[1918]] r. na [[Kubań|Kubaniu]] [[4 Dywizja Strzelców Polskich]], na czele której stanął Żeligowski. W kwietniu [[1919]] dywizja weszła w skład francuskiego korpusu interwencyjnego. W kwietniu i maju [[1919]] roku prowadziła ona walki z jednostkami [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] i wraz z korpusem wycofała się do [[Odessa|Odessy]], skąd przeszła do [[Besarabia|Besarabii]]. 23 maja 1919 roku dywizja została wycofana z linii frontu a następnie skierowana do [[Polska|Polski]], gdzie przybyła w czerwcu [[1919]] roku.
Przyjaciel [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], w Wojsku Polskim był najpierw dowódcą Frontu Litewsko-Białoruskiego, potem grupy operacyjnej oraz dowódcą 10 Dywizji Piechoty ([[1919]]) w [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Od października [[1920]] r. dowódca [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej]]. Na jej czele [[Bunt Żeligowskiego|w 1920 zajął Wilno]] i utworzył [[Litwa Środkowa|Litwę Środkową]] jako ''samodzielne i niezależne od Polski państwo''. Na czas tej operacji "wypowiedział posłuszeństwo" Naczelnemu Wodzowi. W rzeczywistości była to sprytna akcja, której pomysłodawcą był [[Józef Piłsudski]] mająca na celu przyłączenie [[Wilno|Wilna]] do Polski. W ówczesnej skomplikowanej sytuacji politycznej państwu polskiemu oficjalne działania zbrojne były bardzo nie na rękę. Do dziś dnia wśród mieszkających na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyźnie]] Polaków jest on symbolem-wielkim polskim patriotą.
W latach [[1921]]-[[1925]] Inspektor Armii w [[Warszawa|Warszawie]], a następnie ([[1925]]—[[1926]]) minister spraw wojskowych. W [[1923]] r. został awansowany do stopnia generała broni. Poparł [[przewrót majowy]] i powrócił na poprzednie stanowisko. W [[1927]] przeszedł w stan spoczynku. W [[1930]] opublikował książkę pt.: "Wojna w roku 1920. Wspomnienia i rozważania".
| |||