Historia Białegostoku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Okres II wojny światowej: poprawka merytoryczna
→‎Nowożytność: drobna poprawka
Linia 47:
 
Białystok pozostał stolicą województwa, ale jego znaczenie zmalało. W czasie I wojny światowej władze carskie, w miarę zbliżania się frontu, ewakuowały fabryki w głąb Rosji. Niemcy, gdy stało się jasne, że przegrywają wojnę, wywieźli resztki maszyn. Dodatkowo po wojnie Białystok przestał być miastem granicznym a przemysł został odcięty od rosyjskich rynków zbytu.
 
19 lutego 1919 roku wojska niemieckie opuściły Białystok i przekazały go władzy polskiej.
 
W dniu 28 lipca [[1920]] roku miasto zostało zajęte przez bolszewików, którzy powołali w gmachu pałacu Branickich Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski na czele z [[Julian Marchlewski|Julianem Marchlewskim]]. Miał to być rząd Polskiej Republiki Rad, który przejmie władzę po zajęciu Warszawy. W ramach ostatniej fazy [[bitwa warszawska 1920|Bitwy Warszawskiej]] 22 sierpnia 1920 roku 1 i 5 pułk piechoty legionów odcięły w Białymstoku drogę wycofującym się oddziałom 3., 15. i 16. armii sowieckiej. W czasie bitwy oddziały polskie rozbiły większość cofających się wojsk i wzięły do niewoli 7200 jeńców.