Emanacja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Minimus (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 1:
'''Emanacja''' - w kosmogonii egipskiej i fenickiej sposób powstania i rozwoju [[wszechświat]]a. W filozofii neoplatońskiej wypromieniowanie z Prajedni ([[Jednia]]) swojego odbicia w postaci Rozumu jako jej absolutnego samooglądu, w którym występuje jako podmiot myślący i przedmiot myślenia.
 
W filozofii neoplatońskiej (zob. [[Plotyn]]) wypromieniowanie z jednej z [[hipostaza|hipostaz]] swojego odbicia: z Jedni wyłania się Umysł, z Umysłu Dusza, a z Duszy świat zmysłowy.
 
Emanacja jest początkiem rozwijającej się dalej wielości bytów. Przeciwieństwem emanacji jest [[afirmacja]] prowadząca do zespolenia z Jednią. Drogą poznania Jedni jest [[ekstaza]]. W filozofii arabskiej z prabytu emanuje duchowo-świetlista [[materia]], z której wyłania się [[duch]] wszechświata - źródło duszy wszechświata, dające początek duszom niższym (wegetatywnym, zwierzęcym i myślącym).