Luis Enrique Martínez García

Luis Enrique Martinez Garcia znany jako Luis Enrique – piłkarz hiszpański ur. 8 maja 1970 w Gijon. Został zaliczony przez Pelé do tzw. FIFA 100. Był bardzo wszechstronnym zawodnikiem, nie sprawiało mu różnicy na jakiej gra pozycji – ataku, pomocy czy obronie.

Po rozpoczęciu kariery w 1989 roku w Sportingu Gijon, Luis Enrique spędził większość swojej kariery w dwóch największych klubach hiszpańskich: Realu Madryt (1991-1996) oraz w FC Barcelona (1996-2004). W 1996 roku nie przedłużył kontraktu z Realem i przez wolny transfer przeniósł się do Barcelony. Powodem odejścia z klubu było niezadowolenie ze sposobu traktowania przez zarząd i kibiców Realu. Pomimo tego na początku nie cieszył się dużą popularnością wśród katalońskich kibiców. Szybko jednak wywalczył sobie zaufanie dzięki wielkiemu zaangażowaniu w grę. Stał się jedną z największych gwiazd FC Barcelona na długie 8 lat.Bardzo szybko stał się jednym z największych Antimadritistów w drużynie z Katalonii, co demonstrował każdorazowo po zdobyciu gola przeciwko Realowi Madryt.

Dla Reprezentacji Hiszpanii zagrał 63 mecze i strzelił 12 bramek. Grał na 3 Mistrzostwach Świata: 1994, 1998, 2002 oraz na Mistrzostwach Europy: 1996. Był również w składzie złotej drużyny olimpijskiej z 1992 roku. Podczas Mistrzostw Świata 1994 w USA w meczu z drużyną późniejszych finalistów-Włoch, został poturbowany przez jednego z rywali (Tasotti), który bezpardonowo złamał mu nos, co stało się jednym z bardziej pamiętnych momentów tych rozgrywek o Puchar Świata.

10 sierpnia 2004 roku w wieku 34 lat Luis Enrique postanowił zakończyć piłkarską karierę.