Buren Baya’er

chiński piosenkarz

Buren Baya’er, Bürin Bayar, chiń. upr. 布仁巴雅尔; chiń. trad. 布仁巴雅爾; pinyin Bùrén Bāyá’ěr; mong. ᠪᠦᠷᠡᠨ ᠪᠠᠶᠠᠷ, Бүрэнбаяр; ur. 1960, zm. 19 września 2018[6]) – chiński piosenkarz, autor tekstów i dziennikarz[2]. Należał do etnicznej mniejszości mongolskiej zamieszkałej w chińskim Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej. Śpiewał zarówno po mongolsku, jak też po chińsku (w dialekcie mandaryńskim).

Buren Baya’er
Imię i nazwisko

Buren Baya’er[1] (inne zapisy: Bayaer[2], Bayar/Bayer[3], Burenbaya’er[4]

Data i miejsce urodzenia

1960[2]
Mongolia Wewnętrzna, Chiny

Data śmierci

19 września 2018

Zawód

piosenkarz

Współmałżonek

Wurina (Urina[3], Urna Bayaer[1]) Dzieci: Norma[1] i Uudam[3]

Zespół artystyczny
Dyrektor artystyczny Chóru Dziecięcego z Hulun Buir (inne napotykane nazwy (ang): Hulunbeier Children’s Choir[5], Wucai Children’s Chorus[3]

Życiorys edytuj

Buren Baya’er urodził się w roku 1960 w Mongolii Wewnętrznej[2].

Już od dziecka zdradzał talent muzyczny. Mając sześć lat dał się poznać jako utalentowany wokalista, śpiewając przy różnych okazjach dla lokalnej społeczności[2], lecz poważnie zajął się śpiewem znacznie później. W 1994 r. skomponował piosenkę „Jixiang sanbao” (chin. 吉祥三宝; ang. „Lucky Treasures”)[7].

Niektóre media utrzymywały, że utwór ten jest plagiatem piosenki z francuskiego filmu Motylek („Le Papillon”) z 2002 roku w reżyserii Philippe Muyla. Podobieństwo miałoby polegać nie na melodii, lecz na treści tekstu – rozmowach między ojcem i córką. Buren Baya’er odpierał zarzuty twierdząc, że piosenka została skomponowana w 1994 roku. Natchnieniem były codzienne rozmowy z jego trzyletnią wówczas córką Normą. Dowodem ma być kaseta magnetofonowa nagrana w roku 1997 w nakładzie 500 egzemplarzy[7], która była rozpowszechniona przez Buren Baya’era na festiwalu muzyki ludowej we Francji w 1998 roku[8]. Również sam Philippe Muyl miał przyznać, że nie widzi znaczącego podobieństwa między tymi dwoma utworami poza tym, że oba mają formę dialogu między dzieckiem i dorosłym[9].

Chór dziecięcy edytuj

Buren Baya’er był także dyrektorem Chóru Dziecięcego z Hulun Buir, który prowadził wraz z żoną Wuriną[3][5], również piosenkarką. Mieli córkę Normę a także przybranego syna Uudama[3], który należy do tego chóru[5] i jest popularnym w Chinach dziecięcym piosenkarzem. Oboje - Norma i Uudam - wydali już własne płyty CD[1][5].

Dyskografia edytuj

  • 1997 „Jixiang sansao” (chin. 吉祥三宝; ang. „Lucky Treasures”) - kaseta magnetofonowa[7]
  • Wulanbatou de baba (chin. 乌兰巴托的爸爸; ang. „Father in Ulan Bator”)[10]
  • 2011 Tianbian (chin. 天边; ang. „The Moon and The Stars”)[4]

Wybrane teledyski edytuj

  • „Dai wo qu caoyuan ba” (chin. 带我去草原吧; ang. „Take me to the Prairie”)
  • „Fuqin de caoyuan muqin de he” (chin. 父亲的草原母亲的河; ang. „Father’s Prairie, Mother’s River”)

Przypisy edytuj

  1. a b c d Ethnic melody lingers on. CCTV English - 2010-01-18 10:39 BJT (Alternatywna kopia w serwisie Show China). [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  2. a b c d e „The Sun, the Moon and the Stars”. CRI English. [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  3. a b c d e f The Litle Prince in the dream. Global Times (zarchiwizowano w Internet Archive), 2011-12-19. [dostęp 2014-10-20]. (ang.).
  4. a b Tianbian Burenbaya'er: The Moon and The Stars. China Books. [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  5. a b c d Boy Choir (BCSD) – Uudam. BCSD, alternatywna kopia w serwisie Archive.is. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-08)]. (ang.).
  6. Singer Buren Bayaer of 'Jixiang Sanbao' passes at 58, chinadaily.com (dostęp: 21 września 2018).
  7. a b c "Lucky Treasures" not so lucky. China View (Xinhuanet) 2006-03-14 09:01:35. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
  8. "Ji Xiang San Bao": I am Original. Piao. [dostęp 2012-10-04]. (ang.).
  9. No plagiarism in "Three Lucky Treasures". China View (Xinhuanet) 2006-03-23 08:19:58. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
  10. PoloArts China - wydawca płyty Buren Baya'era. PoloArts. [dostęp 2012-10-04]. (ang.). Okładka płyty dostępna po wybraniu kolejno opcji: English ⇒ Projects, Music Publishing, ikona PoloArts.