Wikipedia

Crash Holly

Michael John Lockwood (ur. 25 sierpnia 1971 w San Francisco, Kalifornia zm. 6 listopada 2003 w Navarre, Floryda) – amerykański wrestler bardziej znany jako Crash Holly. Był jednym z rekordzistów w ilości zdobytego tytułu WWF Hardcore Championship (zdobył go 22-krotnie[1]). Jednokrotnie zdobywał również inne tytuły w WWF/WWE: WWF European Championship, WWF Light Heavyweight Championship i WWF Tag Team Championship (z Hardcore Holly’m).

Crash Holly
Ilustracja
Crash Holly w trakcie podpisywania autografów.
Imię i nazwisko

Michael John Lockwood

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1971
San Francisco, Kalifornia

Data i miejsce śmierci

6 listopada 2003
Navarre, Floryda

Przyczyna śmierci

Uduszenie się własnymi wymiocinami w wyniku przedawkowania alkoholu i leków

Współmałżonek

Christeena Wheeler ​(1999-2003)

Dzieci

1

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Crash
Crash Holly
Erin O'Grady
The Green Ghost
Super Diablo
Johnny Pearson
Mad Mikey

Wzrost

178 cm

Masa ciała

90 kg

Zapowiadany z

Mobile, Alabama

Trenerzy

Jerry Monti
Michael Modest
Ric Thompson

Debiut

1989

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera edytuj

Wczesne życie i początki w wrestlingu edytuj

Uczęszczał do szkoły średniej Terra Nova High School gdzie zainteresował się wrestlingiem (jego inspiracją był zawodnik Brady Boone)[2]. Początkowo zaliczał występy na scenie niezależnej jednocześnie pracując w supermarkecie Safeway[3].

Swój debiut w pro-wrestlingu zaliczył w 1989 występując jako Johnny Pearson[4]. Z tym gimmickiem występował przez 5 lat, aż do 1994 roku. W 1995 wyjechał do Meksyku, gdzie zaczął występy dla Consejo Mundial de Lucha Libre (CMLL) jako Super Diablo. W 1996 powrócił na teren Stanów Zjednoczonych. W 1997 pojawił się w zarządzanej przez Paula Heymana Extreme Championship Wrestling (ECW)[5].

World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment (1998 – 2003) edytuj

W styczniu 1998 odbył walkę sparingową (tzw. try-out match) w World Wrestling Federation po czym podpisał kontrakt z tą federacją[6]. W listopadzie 1998 został odesłany do małej promocji Power Pro Wrestling, która była terytorium rozwojowym WWF w celu dalszego szkolenia. W kolejnych miesiącach został odesłany przez Bruce’a Pricharda do Meksyku w celu szkolenia się w stylu lucha libre[7] - występował okresowo w programie WWF Super Astros jako zamaskowany luchador o imieniu The Green Ghost (jego gimmick nawiązywał do słowa „gringo”).

W sierpniu 1999 zadebiutował w głównym rosterze WWF podczas jednego z odcinków Raw is War jako Crash Holly wraz z Bobem Holly (występującym jako Hardcore Holly) - obaj odgrywali role kuzynostwa skupionego w tag teamie[8]. Crash i Hardcore Holly występowali w walkach tag teamowych z różnymi innymi tag teamami w WWF takimi jak Acolytes Protection Agency, The New Age Outlaws czy Edge i Christian.

W październiku 1999 na Raw is War pokonali drużynę The Rock ’n’ Sock Connection zdobywając tytuł WWF Tag Team Championship - mistrzostwo utrzymali do początku listopada 1999 kiedy to stracili tytuł na rzecz Mankinda i Ala Snowa podczas odcinka Smackdown. W styczniu 2000 Crash dołączył do dywizji wrestlerów spod znaku hardcore. W lutym 2000 rozpoczął swoją serię 22 panowań nad przechodnim tytułem WWF Hardcore Championship czyniąc siebie jednym z rekordzistów pod względem ilości panowań nad tym mistrzostwem. Zadeklarował również, że będzie bronił tego tytułu „24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu”, co później przyjęto jako zasadę pod nazwą 24/7 Rule. Zasada ta oznaczała, że o tytuł zawodnicy mogli walczyć ze sobą gdziekolwiek i kiedykolwiek, nie tylko w zatwierdzonych walkach podczas gal, ale też tytuł mógł zmienić właściciela w dowolnym miejscu i czasie, gdy ktokolwiek przypiął aktualnego posiadacza tego mistrzostwa, i o ile sędzia WWF odliczył przypięcie do trzech uderzeń[9]. W tym czasie Holly zaczął stosować taktykę szybkiego przejmowania tytułu WWF Hardcore Championship przy jednoczesnym pospiesznym oddalaniu się z miejsca przejęcia tytułu przed potencjalnymi przeciwnikami - dzięki temu nadano mu nick The Houdini of Hardcore - co również było nawiązaniem do iluzjonisty i magika Harry’ego Houdini[10]. Tytułu Hardcore Championship bronił również przed pospolitymi pracownikami WWF takimi jak menedżerowie Gerald Brisco czy Pat Patterson.

Na gali Rebellion (2000) pokonał Williama Regala przejmując WWF European Championship[11]. Dwa dni później utracił ten tytuł z powrotem na rzecz Regala. Pod koniec 2000 dołączyła do niego Molly Holly. W dniu 18 marca 2001 podczas jednego z odcinków WWF Heat pokonał Deana Malenko zdobywając WWF Light Heavyweight Championship. Pod koniec kwietnia 2001 stracił mistrzostwo na rzecz debiutującego w WWF Jerry’ego Lynna[12].

W lipcu 2001 pojawił się w portorykańskiej federacji International Wrestling Association[13]. W tym samym czasie zaliczał kolejne występy w programach WWF - WWF Jakked i Sunday Night Heat[14]. Do końca 2001 i przez pierwsze miesiące 2002 występował podczas house show organizowanych przez WWF/WWE. Po podziale zawodników na brandy w pierwszym w historii drafcie WWE w marcu 2002 Holly trafił wpierw na Raw a od września 2002 został przeniesiony na SmackDown! gdzie prowadził różne rywalizacje. W dniu 30 czerwca 2003 został zwolniony z WWE[15].

NWA Total Nonstop Action i scena niezależna (2003) edytuj

W lipcu 2003 zadebiutował w NWA Total Nonstop Action jako Mad Mikey. Odgrywał wtedy postać wiecznie zdenerwowanego zawodnika, który dawał upust swoim emocjom wygłaszając złośliwe proma. W TNA występował do października, a następnie krótko zaliczał występy na scenie niezależnej w Pro Wrestling Iron oraz jako specjalny siędzia w Heartland Wrestling Association, gdzie wystąpił po raz ostatni przed śmiercią[16].

Tytuły i osiągnięcia edytuj

  • All Pro Wrestling
    • APW Junior Heavyweight Championship (1 raz)
  • International Wrestling Association
    • IWA Hardcore Championship (1 raz)
    • IWA World Junior Heavyweight Championship (1 raz)
    • UWA World Junior Heavyweight Championship (1 raz)
  • Mid-Eastern Wrestling Federation
 
Crash Holly schodzący po rampie do ringu WWF w 1999.

Życie osobiste, śmierć i spuścizna edytuj

Swoją żonę Christeenę Wheeler spotkał podczas gali Unforgiven (1999) we wrześniu 1999 kiedy eskortował na ring Marka Henry’ego[18]. Pobrali się w Sylwestra 1999, a następnie z tego związku przyszła na świat ich jedyna córka - Patricia. W 2002 otworzył swoją własną szkołę wrestlingu o nazwie Crash Holly's School of Professional Wrestling z siedzibą w Salisbury w Karolinie Północnej (rodzinnym mieście jego żony)[19].

Lockwood zmarł w dniu 6 listopada 2003 w domu swojego przyjaciela Stevie’ego Richardsa[20]. Miał 32 lata. Znaleziono go częściowo ubranego, z kałużą wymiocin wokół twarzy. W pobliżu ciała znaleziono również puste opakowania po leku na receptę - karisoprodolu, oraz częściowo spożytą butelkę alkoholu. Tuż przed śmiercią Lockwood otrzymał od żony dokumenty rozwodowe. Jego śmierć spowodowaną zadławieniem się własnymi wymiocinami oficjalnie uznano za samobójstwo. Został pochowany w China Grove w hrabstwie Rowan w Karolinie Północnej[21].

W sierpniu 2005 Nora Greenwald znana w biznesie wrestlingu pod pseudonimem Molly Holly wydała autobiograficzny film dokumentalny pt. Nora Greenwald: Shootin' the Shi Crap, a część dochodu ze sprzedaży filmu przekazano na pokrycie kosztów edukacji córki Lockwooda[22]. W marcu 2005 niezależna federacja New Breed Wrestling Association utworzyła turniej wrestlingowy o nazwie Mike Lockwood Memorial Tournament, honorując w ten sposób jego osobę. Podczas gali ECW One Night Stand (2005) wyemitowano wideo, w którym uhonorowano zmarłych wrestlerów federacji ECW - w jednym z klipów pojawiła się postać Crasha Holly[23].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Crah Holly Bio, foxsports.com, [dostęp 2024-01-15].
  2. ↑ The Rise and Fall of Crash Holly, thesignaturespot.com, [dostęp 2023-12-25].
  3. ↑ Crash Holly Cause of Death: The Tragic End of a WWE Superstar, doms2cents.com, [dostęp 2024-01-15].
  4. ↑ Crash Holly, onlineeworldofwrestling.com, [dostęp 2023-12-25].
  5. ↑ Crash Holly - 1997 ECW matches, cagematch.net, [dostęp 2024-01-15].
  6. ↑ Crash Holly, wrestlingdata.com, [dostęp 2023-12-25].
  7. ↑ RF Video Shoot Interview with Crash Holly, blogofdoom.com, [dostęp 2024-01-06].
  8. ↑ Full Career Retrospective and Greatest Moments for Crash Holly, bleacherreport.com, [dostęp 2024-01-06].
  9. ↑ Crash Holly, wwe.com, [dostęp 2023-12-25].
  10. ↑ Crash Holly Is Still The Funniest Comedy Champion In WWE History, thesportster.com, [dostęp 2023-12-24].
  11. ↑ Rebellion 2000, historyofwrestlingblog.wordpress.com, [dostęp 2023-12-25].
  12. ↑ Abandoned: The History of the WWF Light Heavyweight Championship (40 OF 47), bleacherreport.com, [dostęp 2023-12-25].
  13. ↑ Crash Holly - IWA Puerto Rico, cagematch.net, [dostęp 2024-01-15].
  14. ↑ Crash Holly - 2001 WWF matches, cagematch.net, [dostęp 2024-01-15].
  15. ↑ The Death & Legacy Of WWE Attitude Era Star Crash Holly, Explained, thesportster.com, [dostęp 2024-01-15].
  16. ↑ Crash Holly - 2003 HWA matches, cagematch.net, [dostęp 2024-01-15].
  17. ↑ Crash Holly - Titles, cagematch.net, [dostęp 2023-12-25].
  18. ↑ Big man with big dreams (strona zarchiwizowana), salisburypost.com, [dostęp 2023-12-25].
  19. ↑ Wrestling Schools, angelfire.com, [dostęp 2024-01-15].
  20. ↑ CRASH HOLLY FOUND DEAD AT 34, slamwrestling.net, [dostęp 2023-12-25].
  21. ↑ Crash Holly (1971-2003), findagrave.com, [dostęp 2024-01-15.
  22. ↑ Molly Holly Running NYC Marathon For Connor's Cure Charity, sescoops.com, [dostęp 2024-01-15].
  23. ↑ ONE GREAT NIGHT OF HARDCORE NOSTALGIA, slamwrestling.net, [dostęp 2023-12-25].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Crash_Holly&oldid=73591401”