Fragmenty rylskie
Fragmenty rylskie – zbiór pochodzących z niezachowanego kodeksu 8 luźnych pergaminowych kart i 3 urywków kart, zapisanych głagolicą[1]. Zabytek języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
Rękopis datowany jest na 2. połowę X wieku[2]. Zawiera fragmenty modlitwy pokutnej i napomnień (parenesis) Efrema Syryjczyka[1]. Pierwsze dwie karty odkrył w 1845 roku w Rylskim Monastyrze w Bułgarii Wiktor Grigorowicz. Pozostałe fragmenty zostały odkryte w tym samym monasterze w 1880 roku przez Konstantina Jirečka (3 karty) i w 1936 roku przez Jordana Iwanowa[1].
Dwie karty odnalezione przez Grigorowicza znajdują się obecnie w bibliotece Rosyjskiej Akademii Nauk w Petersburgu, pozostałe fragmenty nadal przechowywane są w Rylskim Monastyrze[1][2]. Karty Grigorowicza opublikował Izmaił Sriezniewski w 1866 roku, a następnie w 1909 roku Grigorij Iljinski[1]. Całość zabytku wydał i opracował Iwan Goszew (Рилски глаголически листове, Sofia 1956)[2]. Wydanie to zawiera transkrypcję tekstu na cyrylicę, fotokopię zabytku i komentarz[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f С.Г. Шулежкова: Старославянский язык, древнерусский язык и историческая грамматика русского языка. Москва: Флинта, 2010, s. 87. ISBN 978-5-9765-0842-2.
- ↑ a b c Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2006, s. 178. ISBN 978-83-01-14720-4.