Préalpes du Dauphiné
Préalpes du Dauphiné[1][2][3] – pasmo górskie, część Alp Zachodnich. Leży w południowo-wschodniej Francji. Jest to najbardziej na zachód wysunięta część Alp. Od Alp Delfinackich oddziela je przełęcz Col Bayard. Na południu sąsiadują z Alpami Prowansalskimi i Préalpes de Provence, na północnym wschodzie z Prealpami Sabaudzkimi, a od zachodu i północnego zachodu ogranicza je rzeka Rodan. Najwyższym szczytem pasma jest Grande Tête de l’Obiou, który osiąga wysokość 2790 m.
Pasmo to dzieli się na następujące podgrupy:
Najwyższe szczyty:
- Grande Tête de l’Obiou – 2789 m,
- Grand Ferrand – 2759 m,
- Pic de Bure – 2709 m,
- Tête de la Cavale – 2697 m,
- Tête de la Cluse – 2683 m,
- Dent d'Aurouze – 2679 m,
- Bonnet de l'Evêque – 2663 m,
- Tête de l'Aupet – 2627 m,
- Tête des Pras Arnaud – 2617 m,
- Tête d'Aurouze – 2587 m,
- Tête de Lapras – 2584 m,
- Rougnou – 2577 m,
- Tête de Collier – 2568 m,
- Roc Roux – 2566 m,
- Montagne de Féraud – 2565 m,
- Tête de Claudel – 2563 m,
- Agards – 2556 m,
- Tête des Chaux – 2521 m,
- Tête de Vallon Pierra – 2516 m,
- Nid – 2509 m.
Przypisy edytuj
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
- ↑ Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2016-08-22]. (wł.).
Bibliografia edytuj
- Pascal Sombardier, Du Mont Aiguille à l’Obiou : Alpinisme et randonnée en Trièves et Dévoluy, Glénat, coll. « Montagne Randonnée », 2005 (ISBN 2-7234-5072-4)
- Alexis Nouailhat, Marie Tarbouriech, Le Massif du Dévoluy, Editions du Fournel, coll. « AQUARELLE », 2004, (ISBN 2-915493-10-3)
- Dominique Rigaux, Gisella Cantino Wataghin, Regards croisés sur le Dévoluy : Cultures et sociétés dans les pays alpins, Prealp, 2005 (ISBN 2-914242-22-0)