Radu Mihnea

hospodar wołoski

Radu Mihnea (ur. 1586, zm. 1626) – hospodar wołoski w latach 1611–1616 i 1620–1623, hospodar mołdawski w latach 1616–1619 i 1623–1626, z dynastii Basarabów.

Radu Mihnea
Ilustracja
Wizerunek Radu Mihnei w monastyrze Radu Voda w Bukareszcie
hospodar Wołoszczyzny
Okres

od września 1601
do marca 1602

Poprzednik

Szymon Mohyła

Następca

Szymon Mohyła

hospodar Wołoszczyzny
Okres

od marca 1611
do maja 1611

Poprzednik

Gabriel Batory

Następca

Radu Șerban

hospodar Wołoszczyzny
Okres

od września 1611
do sierpnia 1616

Poprzednik

Radu Șerban

Następca

Gabriel Mohyła

hospodar Mołdawii
Okres

od 1616
do 1619

Poprzednik

Aleksander Mohyła

Następca

Kacper Grazziani

hospodar Wołoszczyzny
Okres

od sierpnia 1620
do sierpnia 1623

Poprzednik

Gabriel Mohyła

Następca

Aleksander Dziecię

hospodar Mołdawii
Okres

od 1623
do 1626

Poprzednik

Stefan Tomșa II

Następca

Miron Barnowski-Mohyła

Dane biograficzne
Dynastia

Basarabowie

Data urodzenia

1586

Data śmierci

1626

Miejsce spoczynku

Monaster Wojewody Radu

Ojciec

Mihnea II Poturczeniec

Był nieślubnym synem hospodara wołoskiego Mihnei Poturczeńca. Popierany przez Imperium Osmańskie kandydat do tronu wołoskiego po śmierci Michała Walecznego. Kilkakrotnie później występujący ze staraniami do tronu, który należał do Radu Serbana, zdołał go opanować dzięki interwencji osmańskiej w 1611. W 1616 z woli sułtana został przeniesiony na tron mołdawski, w 1620 z powrotem na wołoski i wreszcie w 1623 jeszcze raz na mołdawski (przy czym w tym okresie tron wołoski objął jego syn Aleksander Dziecię, a zatem faktycznie sprawował władzę w obu krajach). Okres jego rządów, całkowicie zależnych od Stambułu, zaznaczył się m.in. mianowaniem na wysokie stanowiska w obu krajach bojarów greckich w miejsce możnowładców lokalnych, a także powrotem wpływów tureckich, czasowo wypartych przez Michała Walecznego[1][2].

Pochowany w monasterze Wojewody Radu w Bukareszcie, który odbudowywał w okresie swoich rządów na Wołoszczyźnie[3].

Przypisy edytuj

  1. Juliusz Demel: Historia Rumunii. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 166-192. ISBN 83-04-01553-6.
  2. Zdzisław Spieralski: Awantury mołdawskie. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1967, s. 156-178.
  3. Istoricul mănăstirii