Wikipedia

Rejon starokonstantynowski

Rejon starokonstantynowski – jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu chmielnickiego Ukrainy.

Rejon starokonstantynowski
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Siedziba

Starokonstantynów

Powierzchnia

1210 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności


28 483[1]

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons

Rejon utworzony w 1923 z części powierzchni dawnych powiatów powiatu starokonstantynowskiego i zasławskiego, ma powierzchnię 1210 km² i liczy około 29 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Starokonstantynów.

Na terenie rejonu znajdują się 1 miejska rada i 30 silskich rad, obejmujących w sumie 97 miejscowości.

Miejscowości rejonu edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 квітня 2017 року // Головне управління статистики у Хмельницькій області
  2. ↑ Łaszki 2.), wś, powiat zasławski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 607.
  3. ↑ Łaszki 2.), wś, powiat zasławski, gm. Butowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 258.
  4. ↑ Hryhorówka (3), powiat starokonstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 194.
  5. ↑ Hrehorówka, pow. starokonstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227.
  6. ↑ Napadówka 4.), par. Butowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 898.
  7. ↑ Napadówka 2.), par.Butowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 369.
  8. ↑ Niemierzyńce, 6.) wś, wś, przy źródłach rzeki Ikwy, powiat starokonstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88.
  9. ↑ Niemierzyńce, 2.) wś, powiat starokonstantynowski, gm. Skoworodki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 379.
  10. ↑ Orzechówka, wś, pow. zasławski, gm. Butowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 416.
  11. ↑ Pisarzówka 7.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227.
  12. ↑ Semerynki, pow. starokonstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 429.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rejon_starokonstantynowski&oldid=72873482”