Wikipedia

Wybory powszechne na Filipinach w 2010 roku

Wybory powszechne na Filipinach odbyły się 10 maja 2010. Obywatele dokonali wyboru nowego prezydenta, wiceprezydenta, połowy składu Senatu, pełnego składu Izby Reprezentantów oraz swoich przedstawicieli w wyborach lokalnych. W wyborach prezydenckich zwyciężył Benigno Aquino III, który zdobył 42% głosów poparcia.

Filipiny
Godło Filipin
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Filipin
Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna

Wikiprojekt Polityka

Organizacja wyborów edytuj

Prezydent Filipin wybierany jest w głosowaniu powszechnym (w jednej turze wyborów) na okres 6-letniej kadencji. Kończąca swoją drugą kadencję prezydent Gloria Macapagal-Arroyo nie mogła ubiegać się reelekcję. Wzięła natomiast udział w wyborach do Izby Reprezentantów. Razem z wyborem prezydenta odbywa się oddzielne głosowanie w sprawie obsady stanowiska wiceprezydenta, który sprawuje urząd u boku szefa państwa[1].

Filipiński Senat wybierany jest na 6-letnią kadencję, przy czym co 3 lata odnawiana jest połowa jego składu. W wyborach kandydaci ubiegali się o 12 mandatów senatorskich. Izba Reprezentantów wybierana jest na 3-letnią kadencję; w wyborach w 2010 rywalizowano o 287 mandatów w izbie niższej. Ponadto na szczeblu lokalnym obywatele wybierali 17 698 urzędników, w tym 80 gubernatorów i 80 wicegubernatorów każdej z prowincji oraz 137 burmistrzów miast i 137 ich zastępców. W sumie w wyborach wystartowało ok. 50 tys. kandydatów[1].

Do udziału w wyborach zarejestrowało się ok. 50 mln obywateli. Oddawali oni swoje głosy w prawie 37 tys. lokalach wyborczych. Po raz pierwszy w punktach wyborczych zainstalowane zostały maszyny zliczające głosy, co miało przyczynić się do szybszego i sprawnego ich zliczania i ogłoszenia wyników wyborów w ciągu 48 godzin[1]. W przededniu wyborów część maszyn okazała się niesprawna i miała trudności z prawidłowym odczytywaniem oddawanych głosów, co wywołało w kraju obawy o wiarygodność głosowania[2].

Kampania wyborcza na Filipinach rozpoczęła się 9 lutego 2010. Głównymi jej tematami były sprawy gospodarcze, problem ubóstwa i rosnących cen oraz walka z korupcją[3]. Okres przedwyborczy był krwawa i naznaczony przemocą. W czasie czterech miesięcy poprzedzających wybory zabitych zostało ponad 30 osób, w tym 12 osób w samym dniu głosowania. Dodatkowo w listopadzie 2009 w czasie zgłaszania kandydatów w prowincji Maguindanao wrogi klan zamordował 57 osób. W sumie, w wyniku przemocy wyborczej zginęło ponad 90 osób[4][5].

Kandydaci edytuj

 
Benigno Aquino
 
Joseph Estrada

O stanowisko prezydenta ubiegało się 9 kandydatów, natomiast o stanowisko wiceprezydenta – 8[1]. Faworytem sondaży przedwyborczych pozostawał Benigno Aquino z Partii Liberalnej, syn zmarłej w 2009 byłej prezydent Corazon Aquino. Jego głównymi rywalami byli: były prezydent i aktor Joseph Estrada z partii Pwersa ng Masang Pilipino oraz miliarder i senator Manny Villar z Partii Narodowej. Rządząca partia Lakas Kampi CMD wystawiła do wyborów jej przewodniczącego Gilberto Teodoro[6].

Lista kandydatów na prezydenta i wiceprezydenta Filipin:

Głosowanie i wyniki edytuj

Głosowanie w dniu 10 maja 2010 zostało wydłużone o godzinę m.in. w związku z powstaniem długich kolejek z powodu problemów z funkcjonowaniem maszyn zliczających głosy[4]. Według pierwszych częściowych wyników opublikowanych tego samego dnia, najwięcej głosów w wyborach prezydenckich otrzymał Benigno Aquino, przed Josephem Estradą i Mannym Villarem[7]. Villar już dzień po głosowaniu przyznał się do porażki, czego nie uczynił natomiast Estrada[5].

Oficjalne wyniki wyborów zostały ogłoszone 8 czerwca 2010, po przeliczeniu, kontroli i zatwierdzeniu głosów przez parlament. Aquino uzyskał 42% głosów poparcia, Estrada – 26%, Villar – 15%, a Teodoro – 11% głosów. Jospeh Estrada uznał swoją polityczną porażkę. 9 czerwca 2010 Benigno Aquino został oficjalnie ogłoszony przez parlament prezydentem elektem do czasu objęcia urzędu 30 czerwca 2010. W wyborach na stanowisko wiceprezydenta zwyciężył Jejomar Binay, startujący u boku Estrady[8][9].

 
Wyniki wyborów prezydenckich według prowincji
  • Wyniki wyborów na prezydenta:
Kandydat Partia polityczna Liczba głosów %
Benigno Aquino III Partia Liberalna (Liberal) 15 208 678 42,08%
Joseph Estrada Pwersa ng Masang Pilipino (PMP) 9 487 837 26,25%
Manny Villar Partia Narodowa (Partido Nacionalista) 5 573 835 15,42%
Gilberto Teodoro Lakas Kampi CMD 4 095 839 11,33%
Eddie Villanueva Bangon Pilipinas Party 1 125 878 3,12%
Richard Gordon Bagumbayan-Volunteers for a New Philippines 501 727 1,39%
Nicanor Perlas niezależny 54 575 0,15%
Jamby Madrigal niezależny 46 489 0,13%
John Carlos de los Reyes Ang Kapatiran 44 244 0,12%
Razem (frekwencja 70,81%) 36 321 087 100%
Źródło:[10]
  • Wyniki wyborów na wiceprezydenta:
Kandydat Partia polityczna Liczba głosów %
Jejomar Binay Partido Demokratiko Pilipino-Lakas ng Bayan (PDP-Laban) 14 645 574 41,65%
Mar Roxas Partia Liberalna (Liberal) 13 918 490 39,58%
Loren Legarda Nationalist People's Coalition (NPC) 4 294 664 12,21%
Bayani Fernando Bagumbayan-Volunteers for a New Philippines 1 017 631 2,89%
Edu Manzano Lakas Kampi CMD 807 728 2,30%
Perfecto Yasay Bangon Pilipinas Party 364 652 1,04%
Jay Sonza Kilusang Bagong Lipunan 64 230 0,18%
Dominador Chipeco Ang Kapatiran 52 562 0,15%
Razem (frekwencja 68,56%) 35 165 531 100%
Źródło:[11]
  • Wyniki wyborów do parlamentu:

W wyborach do Izby Reprezentantów zwyciężyła partia byłej prezydenta Macapagal-Arroyo – Lakas Kampi CMD. W wyborach do Senatu 3 mandaty zdobyła Partia Liberalna, po 2 mandaty uzyskały: Lakas Kampi CMD, Partia Narodowa i Pwersa ng Masang Pilipino. Rozkład mandatów w parlamencie:

Partia polityczna Wybory do Senatu Wybory do Izby Reprezentantów
% głosów Liczba mandatów % głosów Liczba mandatów
Lakas Kampi CMD 2 38,36% 104
Partia Liberalna 3 20,30% 45
Nationalist People's Coalition (NPC) 1 15,50% 31
Partia Narodowa 2 11,45% 26
Pwersa ng Masang Pilipino (PMP) 2 2,88% 6
Partido Demokratiko Pilipino-Lakas ng Bayan (PDP-Laban) 0,85% 2
Partido Demokratiko Sosyalista ng Pilipinas (PDSP) 0,51% 1
Laban ng Demokratikong Pilipino (LDP) 0,48% 1
Partido ng Demokratikong Reporma-Lapiang Manggagawa (Reporma-LM) 0,26% 1
People's Reform Party 1
Kandydaci niezależni 1 7,09% 7
Razem – 12 – 230 + 57 z listy partyjnej
Źródło:

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Backgrounder: General elections in the Philippines. People’s Daily Online, 10 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  2. ↑ Philippines vote-counting machines malfunction in tests. BBC News, 4 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  3. ↑ Philippine presidential election campaign begins. BBC News, 9 lutego 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  4. ↑ a b Millions queue to vote in Philippines elections. BBC News, 10 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  5. ↑ a b Aquino closes in on Philippines election victory. BBC News, 11 maja 2010. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).
  6. ↑ Philippine poll: Key candidates. BBC News, 4 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  7. ↑ Aquino 'leading in Philippines presidential polls'. BBC News, 10 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  8. ↑ Lawmakers declare Aquino next Philippine president. Reuters, 9 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).
  9. ↑ Philippine poll winner confirmed. BBC News, 8 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).
  10. ↑ 2010 Election Results for President. Halalan 2010 – National Canvass System, 8 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)]. (ang.).
  11. ↑ 2010 Election Results for Vice-President. Halalan 2010 – National Canvass System, 8 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-09]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wybory_powszechne_na_Filipinach_w_2010_roku&oldid=71940564”