Klauzula negative pledge: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Kredyt; zmiany kosmetyczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 5:
Prawo polskie dopuszcza stosowanie ''negative pledge'' w ramach ogólnej [[zasada swobody umów|zasady swobody umów]]. W oparciu o tę klauzulę wierzyciel zyskuje prawo żądania uznania czynności dłużnika sprzecznej z umową za bezskuteczną wobec niego w ramach [[ius ad rem]]. Skuteczność uprawnienia wierzyciela zależy od tego, czy osoba trzecia, z którą dłużnik dokonał czynności wiedziała o treści klauzuli lub od tego, czy uzyskała przysporzenie z majątku dłużnika nieodpłatnie. W razie sporządzenia umowy w [[Forma czynności prawnej|formie]] pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi [[roszczenie]] wierzyciela z tytułu ''negative pledge'' może być ujawnione w księdze wieczystej bez konieczności sporządzania aktu notarialnego z pierwszeństwem przed późniejszymi wpisami hipotecznymi.
 
Klauzula ''negative pledge'' nie odgrywa większej roli w praktyce krajowego obrotu gospodarczego, bowiem jej najwięksi potencjalni beneficjenci - a to [[bank]]i, które jednak posiadają ustawowe przywileje pozwalające zredukować koszty ustanawiania zabezpieczeń rzeczowych.
 
== Zobacz też ==