Zbrzyż (obwód chmielnicki): Różnice pomiędzy wersjami

Pierwotnie znajdowały się tu dwie wsie Charzowce i Jarosław Stary. W 1646 roku król [[Władysław IV]] wydał przywilej na lokowanie tu na prawie magdeburskim miasta o nazwie Nowe Brzezie przez kasztelana halickiego i starosty skalskiego Stanisława Lanckorońskiego z Brzezia. W 1672 roku opisane jako miasteczko w województwie podolskim. Dawniej należało do Gostyńskich, a potem do rodu Tarłów. W pobliżu Zbrzyzia znajdował się zamek (nad rzeką), kościół i klasztor księży[[Zakon Braci Mniejszych Kapucynów|zakonu Kapucynów]] zbudowany w 1744 roku przez starostę [[Gostyń|gostyńskiego]] [[Adam Tarło|Adama Tarło]]. Klasztor został opasany murem w kształcie toporu (od herbu Tarły). Od 1785 roku zakonnicy utrzymywali parafię w tej miejscowości. W ołtarzu znajdował się obraz Smuglewicza. Po 1830 roku w ramach represji po powstaniu listopadowym tutejszy kościół katolicki przerobiono na cerkiew prawosławną. Istniał tu także kościół św. Antoniego i Nepomucenta zbudowany w 1842 roku z 5 obrazami Smuglewicza<ref>[http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIV/532 [[Słownik geograficzny Królestwa Polskiego|Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich]]]'', red. [[Bronisław Chlebowski]] i Władysław Walewski, Warszawa 1889</ref>.