Henryk III głogowski: Różnice pomiędzy wersjami

Głogowczyk nie zamierzał jednak rezygnować z wielkopolskiego dziedzictwa, o czym może świadczyć fakt przyjęcia w [[1301]] roku tytułu: "dziedzic Królestwa Polskiego, książę [[Śląsk]]a, pan [[Głogów|Głogowa]] i [[Poznań|Poznania]]". Tytułu "Dziedzic Królestwa Polskiego" używał także na swojej pieczęci majestatycznej. Coraz wyraźniej rysował się konflikt zbrojny między księciem głogowskim a królem Polski i Czech [[Wacław II Czeski|Wacławem II]]. Niebezpieczeństwo dla Henryka III wzrosło zwłaszcza po [[1301]] roku, kiedy Przemyślida przejął opiekę nad synami Henryka V Brzuchatego (nastąpiło to po śmierci [[9 listopada]] [[1301]] roku ich stryja [[Bolko I Surowy|Bolka]]). Mimo kryzysowej sytuacji do wojny jednak nie doszło, gdyż Wacław II zajęty był bardziej zdobywaniem korony węgierskiej dla swojego syna, niż problemami w Polsce. Śmierć Wacława II w [[1305]] roku i jego syna [[Wacław III Czeski|Wacława III]] w roku następnym uczyniła Głogowczyka panem sytuacji w Wielkopolsce. Sytuację ułatwił dodatkowo fakt śmierci [[11 października]] [[1304]] roku brata Konrada Garbatego i zajęcie tym razem bez przeszkód jego dzielnicy żagańskiej.