Oblężenie Głuchowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ZéroBot (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Po oblężeniu: drobne redakcyjne
Linia 35:
15 lutego pod [[Siewsk]]iem wojska koronne połączyły się z siłami litewskimi dowodzonymi przez hetmana polnego litewskiego Michała Paca (ok. 20 000 żołnierzy) i armia weszła na tereny państwa rosyjskiego. Wojska rosyjskie unikały starcia nieustannie się cofając, jednak 29 lutego armia króla Jana Kazimierza dogoniła pomiędzy Worońcem a Siewskiem główne siły rosyjskie, którymi dowodził kniaź [[Grigorij Romodanowski|Grigorij Romodanowski]]. Rosjanie jednak nie odważyli się na bój w otwartym polu i zamknęli się w obwarowanym obozie pod Siewskiem.<br />
Brak silnej twierdzy jako podstawy dalszych działań, odwilż i wybuch powstania na tyłach armii polskiej na Prawobrzeżu oraz knowania [[Jerzy Sebastian Lubomirski|Jerzego Sebastiana Lubomirskiego]] w kraju, zmusiły 1 marca wojska Jana Kazimierza do odwrotu w kierunku [[Nowogród Siewierski|Nowogrodu Siewierskiego]].<br />
Po rozegranych latem tego samego roku [[Bitwa pod Witebskiem|bitwach pod Witebskim]] i [[Bitwa pod Szkłowem (1664)|Szkłowem]] wyczerpane długoletnim wysiłkiem militarnym obie strony rozpoczęły latem [[1664]] roku ciągnące się dwa i pół roku rozmowy, zakończone [[Rozejm andruszowski|Rozejmem andruszowskim]].
 
== Bibliografia ==